Заклік з’яўляецца пачаткам штодзённай літургічнай малітвы. Ён папярэднічае Гадзіне чытанняў або Ютрані, у залежнасці ад таго, якая з гэтых літургічных гадзінаў распачынае малітву дня.

К. Пане, адкрый мае вусны.
Н. І вусны мае будуць абвяшчаць Тваю хвалу.

Ант. Прыйдзіце, паклонімся Богу, / вялікаму Валадару.

Псальм 67 (66)
Няхай усе народы праслаўляюць Пана

Ведайце, што гэта Божае збаўленне паслана да язычнікаў (Дз 28, 28) 

Няхай Бог змілуецца над намі і благаславіць нас, *
няхай заззяе аблічча Яго над намі,

каб на зямлі мы спазналі Ягоную дарогу, *
між усімі народамі Яго збаўленне.

Ант. Прыйдзіце, паклонімся Богу, / вялікаму Валадару.

Няхай славяць Цябе народы, Божа, *
няхай славяць Цябе народы ўсе.

Няхай весяляцца і радуюцца ўсе плямёны, †
бо Ты судзіш народы паводле праўды *
і плямёнамі на зямлі кіруеш.

Ант. Прыйдзіце, паклонімся Богу, / вялікаму Валадару.

Няхай славяць Цябе народы, Божа, *
няхай славяць Цябе народы ўсе.

Зямля прынесла свой плён; *
няхай Бог, наш Бог нас благаслаўляе.

Няхай Бог нас благаслаўляе, *
няхай баяцца Яго ўсе межы зямлі.

Ант. Прыйдзіце, паклонімся Богу, / вялікаму Валадару.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

Ант. Прыйдзіце, паклонімся Богу, / вялікаму Валадару.

К. Божа, прыйдзі мне на дапамогу.
Н. Пане, паспяшы да мяне на паратунак.
Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды,
І на векі вечныя. Амэн. Аллелюя.

Пададзенае вышэй прапускаецца, калі гэтая Гадзіна чытаецца непасрэдна пасля Закліку.

ГІМН

У сваёй бязмежнай ласцы
Выслухай малітвы нашы,
Што з пакораю ўзносіць
Да Цябе народ Твой, Божа.

Будзь ласкавы да нас, Пане,
Запалі нашы паходні,
Аддалі ўсе небяспекі,
Захавай ў сваёй любові.

Злітуйся, прабач правіны,
Змый нячыстасць, дай свабоду,
Працягні сваю правіцу,
Падымі ўсіх знямоглых.

Ойча, Сыне разам з Духам,
Бог Магуццяў у Тройцы вечнай,
Хай гучыць Табе падзяка
З нашых сэрцаў вечна. Амэн.

ПСАЛЬМОДЫЯ

1 ант. Пане, няхай дойдзе да Цябе мой крык; * не хавай ад мяне свайго аблічча.

Псальм 102 (101)
Просьбы і малітвы выгнанніка

Бог суцяшае нас ва ўсякім смутку нашым (2 Кар 1, 4)

І (2-12)

Пане, выслухай маю малітву, *
няхай дойдзе да Цябе мой крык.

Не хавай ад мяне свайго аблічча *
ў дзень, калі я апынуся ва ўціску.

Схілі да мяне сваё вуха, †
у дзень, калі Цябе паклічу, *
хутка выслухай мяне.

Бо знікаюць, як дым, мае дні, *
а косткі мае, як вогнішча, палаюць.

Як высыхае трава, †
так згарае маё сэрца, *
я нават забываю есці хлеб свой.

Ад голасу стогна майго *
мае косткі прысохлі да майго цела.

Я стаў падобным да пелікана ў пустыні, *
я стаў, як сава сярод руінаў.

Я не сплю *
і стаў, як самотная птушка на даху.

Кожны дзень ганяць мяне ворагі мае, *
мае насмешнікі праклінаюць маім імем.

Я, быццам хлеб, спажываю попел *
і свой напой змешваю са слязьмі

з­за Твайго гневу і абурэння, *
бо Ты падняў мяне і кінуў.

Дні мае – як знікаючы цень, *
а я высыхаю, як трава.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

1 ант. Пане, няхай дойдзе да Цябе мой крык; * не хавай ад мяне свайго аблічча.

2 ант. Пачуй, Пане, * пакорлівую малітву.

ІІ (13-23)

Ты ж, Пане, трываеш навекі, *
а памяць пра Цябе – з пакалення ў пакаленне.

Ты ўстанеш і змілуешся над Сіёнам, †
бо ўжо настаў час літасці над ім, *
бо ўжо настала пара.

Слугі Твае любяць камяні яго, *
і пыл яго выклікае ў іх літасць.

Народы будуць баяцца Твайго імя, Пане, *
і ўсе зямныя каралі – Тваёй славы,

таму што Пан адбудуе Сіён *
і з’явіцца ў сваёй славе.

Пачуе малітвы бездапаможных *
і не пагардзіць іхняй просьбай.

Будзе запісана гэта †
для наступнага пакалення, *
і народ, які створыцца, праславіць Пана.

Таму што Пан глядзіць †
з вышыні сваёй святыні, *
з нябёсаў глядзіць на зямлю,

каб пачуць стагнанні вязняў *
і вызваліць сыноў смерці.

Каб на Сіёне абвяшчаць імя Пана *
і хвалу Яго – у Ерузалеме,

калі народы і валадарствы збяруцца разам, *
каб служыць Пану.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

2 ант. Пачуй, Пане, * пакорлівую малітву.

3 ант. Ты, Пане, заснаваў зямлю, * а нябёсы – гэта справа Тваіх рук.

ІІІ (24-29)

Мае сілы вычарпаліся ў дарозе, *
скараціліся мае дні.

Я кажу: «Божа мой, †
не забірай мяне ў сярэдзіне дзён маіх. *
Твае гады з пакалення ў пакаленне.

Калісьці Ты заснаваў зямлю, *
а нябёсы – гэта справа Тваіх рук.

Яны прамінуць, а Ты застанешся. *
І ўсе, як вопратка, састарэюць,

Ты зменіш іх, як адзенне, *
і яны пераменяцца.

Але Ты застанешся тым жа, *
і Твае гады не скончацца.

Сыны слугаў Тваіх будуць жыць бяспечна, †
а іхняе патомства будзе непахісна трываць *
перад Тваім абліччам».

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

3 ант. Ты, Пане, заснаваў зямлю, * а нябёсы – гэта справа Тваіх рук.

К. Мой народ, слухай навуку Маю.
Н. Схіліце вушы свае да словаў вуснаў Маіх.

Першае чытанне

Кніга прарока Эзэхіэля 8, 1-6. 16 – 9, 11

Суд над грэшным Ерузалемам

У шостым годзе, у пяты дзень шостага месяца я сядзеў у сваім доме, а старэйшыны Юды сядзелі перада мною. І дакранулася там да мяне рука Пана Бога. 

Тады я ўбачыў штосьці з выгляду падобнае да агня. Унізе ад таго, што выглядала як яго сцёгны, быў агонь, а ўверсе ад яго сцёгнаў было штосьці падобнае да ззяння бліскучага металу. Ён выцягнуў штосьці падобнае да рукі і схапіў мяне за валасы на маёй галаве. Дух узняў мяне паміж зямлёй і нябёсамі і прывёў мяне ў Божых візіях у Ерузалем да ўваходу ўнутранай брамы, скіраваную на поўнач, туды, дзе было месца ідала зайздрасці, які абуджаў зайздрасць. 

А была там слава Бога Ізраэля, з выгляду падобная да той, якую я бачыў у даліне. Ён сказаў мне: «Сыне чалавечы, прашу, падымі свае вочы ў кірунку поўначы!» А калі я падняў свае вочы ў кірунку поўначы, то вось з поўначы ад брамы ахвярніка стаяў пры ўваходзе гэты ідал зайздрасці. І сказаў мне Бог: «Сыне чалавечы, ці бачыш ты, што яны робяць? Вялікую брыдоту, якую тут робіць дом Ізраэля, каб аддаліцца ад Маёй святыні? Але ты зноў убачыш яшчэ большую брыдоту».

І прывёў мяне на ўнутраны дзядзінец дому Пана. А пры ўваходзе ў святыню Пана, паміж бабінцам і ахвярнікам, было каля дваццаці пяці мужоў. Яны стаялі плячыма да святыні Пана, а тварамі сваімі – на ўсход, і нізка кланяліся на ўсход, сонцу. І спытаў Ён мяне: «Што ты бачыш, сыне чалавечы? Ці не хопіць дому Юды рабіць брыдоту, якую тут робяць? Бо яны напоўнілі зямлю гвалтам і зноў дражняць Мяне, прыкладаючы галінку да сваіх насоў. Таму Я буду паступаць падобна ў гневе. Не злітуецца Маё вока і не пашкадуе. Яны будуць моцна гукаць у Мае вушы, але Я не буду іх слухаць». 

І Ён голасна ўсклінуў да маіх вушэй, кажучы: «Наблізьцеся, карнікі горада, кожны са знішчальнай зброяй у руках». І вось прыйшло шэсць мужоў з дарогі да Верхняй брамы, што звернута на поўнач, і кожны меў у руцэ знішчальную зброю. Быў таксама сярод іх адзін муж, апрануты ў ільняное адзенне, з ражком пісара на сваіх сцёгнах. Яны прыйшлі і спыніліся каля меднага ахвярніка, а хвала Бога Ізраэля перанеслася з-над херубіма, над якім была, да парога святыні. Тады Пан паклікаў чалавека, апранутага ў ільняное адзенне, які меў на сваіх сцёгнах ражок пісара, і сказаў яму: «Прайдзі праз сярэдзіну горада, праз сярэдзіну Ерузалема і пастаў знак “таў” на чолах людзей, якія ўздыхаюць, засмучаныя ўсялякай брыдотай, што творыцца ў ім».

Я чуў, як Ён сказаў іншым: «Ідзіце следам за ім па горадзе і забівайце, няхай не будзе літасці ў вашых вачах. Не шкадуйце. Вынішчайце старэйшага, юнака і дзяўчыну, малое дзіця і жанчын. Аднак да ўсіх, хто будзе мець знак “таў”, не набліжайцеся. Пачніце з Маёй святыні». 

І яны пачалі са старэйшых, што былі перад святыняй. Пасля сказаў ім: «Апаганьце святыню і напоўніце дзядзінцы забітымі. Выйдзіце!» Яны выйшлі і забівалі ў горадзе.

Калі яны іх забівалі, я застаўся сам, упаў на твар і крычаў, кажучы: «О Пане, Божа! Няўжо Ты вынішчыш усю рэшту Ізраэля, выліваючы свой гнеў на Ерузалем?» А Ён адказаў мне: «Грэх дому Ізраэля і Юды занадта вялікі. Зямля напоўнілася крывёю, а горад поўны крыўды, таму што кажуць: “Пан пакінуў гэтую зямлю, Пан не бачыць!” Таму Я таксама не буду мець літасці ў сваіх вачах, і не пашкадую. Іхнія ўчынкі Я ўскладу ім на галаву». 

І вось муж, апрануты ў ільняное адзенне, які меў ражок пісара на сваіх сцёгнах, адказваючы, сказаў: «Я зрабіў усё так, як Ты загадаў мне».

Рэспансорый Мц 24, 15. 21а. 22; Ап 7, 3

Н. Калі ж убачыце агіду спусташэння, якая пануе на святым месцы, будзе тады вялікая туга, і калі б не скараціліся тыя дні, не ўратавалася б ніякае цела. * Але дзеля выбраных скароцяцца дні гэтыя.

К. Не чыніце зло ні зямлі, ні мору, ні дрэвам, пакуль мы не паставім пячаткі слугам Бога нашага на іхніх чолах. Н. Але.

Другое чытанне

Ліст св. Кіпрыяна, біскупа і мучаніка

(Epist. 60, 1-2. 5: CSEL 3, 691-692. 694-695)

Непарушная і рашучая вера

Кіпрыян Карнэлію, свайму брату ў біскупстве. Умілаваныя браты, мы даведаліся пра вашае вельмі слаўнае сведчанне веры і мужнасці. Гонар вашага вызнання мы прынялі з вялізнай радасцю, што саміх сябе мы лічым саўдзельнікамі і супольнікамі ўсіх заслугаў і славы. Паколькі адзін ёсць наш Касцёл, адзін супольны дух, адна непадзельная гармонія сэрцаў, то які ж святар, абвяшчаючы хвалу іншага святара, не будзе радавацца ёй як сваёй уласнай?

Нельга выказаць усю нашую радасць і шчасце, як толькі мы атрымалі добрую навіну пра вашую адвагу. Ты стаў для братоў правадніком у вызнанні веры, але вызнанне братоў умацавала таксама правадыра. Так, патрабуючы іншых на шляху да хвалы, ты многіх учыніў удзельнікамі гэтай хвалы. Будучы заўсёды гатовым вызнаць першым і за ўсіх, ты заахвоціў увесь народ даваць сведчанне. Таму не ведаю, што ў першую чаргу я павінен праслаўляць у вас: ці тваю непахісную і поўную гатоўнасці веру, ці непарушную любоў братоў. Мужнасць біскупа, які ідзе на чале, выявілася ва ўсёй паўнаце; адначасова стала бачнай еднасць братоў, якія ідуць следам за ім. Увесь Рымскі Касцёл праз вас даў вызнанне, бо вы паказалі еднасць у словах і думках.

Такім чынам, умілаваны брат, заззяла ў вашай супольнасці тая вера, якую праслаўляў святы Апостал. Ужо тады ён бачыў у духу хвалу мужнасці і непарушную сталасць і, пацвярджаючы ў словах прароцтва вашыя заслугі праз праслаўленне айцоў, заклікаў сыноў да веры. Сваім адзінадумствам і мужнасцю вы далі братам цудоўны прыклад згоды і вытрываласці.

Мы заахвочваем вас, як умеем, умілаваны брат, праз любоў, якая яднае нас; бо Божы Провід вучыць, а Бог у сваёй міласэрнасці збаўчымі настаўленнямі нагадвае, што набліжаецца ўжо для нас дзень барацьбы і апошніх змаганняў, таму будзем нястомнымі ў посце, чуванні, малітвах разам з усім народам. Гэта нашая нябесная зброя, якая дазваляе нам мужна трываць і выстаяць. Гэта нашыя абарончыя муры і духоўныя стрэлы, якія нас абараняюць.

Будзем памятаць адныя пра другіх; будзем мець адно сэрца і адзін дух; будзем няспынна маліцца адзін за аднаго, а ўзаемнай любоўю аблегчым сабе ўціск і смутак.

 

Або:

Праконсульскія акты «Пра мучаніцтва св. Кіпрыяна, біскупа» 

(Acta, 3-6: CSEL 3, 112-114)

Аб такой справядлівай рэчы не трэба думаць

Раніцай 14 верасня вялізны натоўп па загадзе Галерыя Максімуса, праконсула, сабраўся на Сікстынскім полі. І тады, той жа праконсул, Галерый Максімус, сеўшы ў зале праслухоўванняў, загадаў прывесці Кіпрыяна. Калі біскуп Кіпрыян стаў перад Галерыем, той запытаўся: «Ці ты Тацый Кіпрыян?» Біскуп Кіпрыян адказаў: «Я».

Праконсул сказаў: «Гэта ты называеш сябе правадыром людзей, якія вызнаюць бязбожныя вучэнні?» Біскуп Кіпрыян адказаў: «Так, я».

Галерый Максімус сказаў: «Найдастойнейшыя імператары загадалі табе прынесці ахвяры». Біскуп Кіпрыян адказаў: «Я ніколі гэтага не зраблю».

Галерый сказаў: «Падумай добра». Біскуп Кіпрыян адказаў: «Рабі, што табе загадалі; аб такой справядлівай справе не трэба думаць». 

Пасля нарады з членамі калегіі Галерый Максімус вырашыў урэшце абвясціць прысуд такімі словамі: «Ты ўжо доўга жыў бязбожна і многіх людзей заахвоціў вызнаваць тваё бунтарскае вучэнне, ты стаў ворагам рымскіх багоў і святых законаў; пабожныя і святыя імператары Валерыян і Галіен Аўгуст, а таксама вяльможны Валерыян, імператар, не змаглі пераканаць цябе прыняць культ, які самі вызнаюць. Паколькі ты прызнаны злачынцам і пашыральнікам самых нягодных злачынстваў, то станеш перасцярогай для тых, каго спакусіў сваімі нягоднымі ўчынкамі: грамадскі парадак будзе ўстаноўлены коштам тваёй крыві». Сказаўшы гэта, прачытаў з дашчэчкі прысуд: «Пастанаўляем, каб Тацыю Кіпрыяну мечам адсеклі галаву». Тады біскуп Кіпрыян сказаў: «Дзякую Пану Богу».

Пачуўшы прысуд, рэшта братоў крычала: «І мы таксама жадаем памерці разам з ім». Узнікла замяшанне, і ўвесь натоўп вырушыў за ім. Так вывелі Кіпрыяна на поле Сікста. Там ён скінуў з сябе верхнюю вопратку і, стаўшы на калені, горача маліўся да Пана. Затым зняў далматыку і аддаў дыякану, а сам у льняной туніцы стаяў і чакаў ката.

Калі той прыйшоў, Кіпрыян папрасіў братоў даць яму дваццаць пяць залатых манет. Браты ж пасцялілі перад ім палотны і хусты. Затым благаслаўлёны Кіпрыян уласнаручна завязаў сабе вочы. Паколькі не мог звязаць сабе рукі, зрабіў гэта святар Юліян і субдыякан, які меў такое ж імя.

Так прыняў мучаніцкую смерць благаслаўлёны Кіпрыян. Цела яго было пакладзена непадалёк, каб задаволіць цікаўнасць язычнікаў. Адтуль забралі яго ноччу і пры святле свечак і паходняў перанеслі яго вельмі ўрачыста ва ўладанні пракуратара Макробія Кандзіды ля Мапалійскай дарогі, недалёк ад саджалак. Праз некалькі дзён памёр праконсул Галерый Максімус

Святы мучанік Кіпрыян памёр 14 верасня пры панаванні імператараў Валерыяна і Галіена, тады, калі на самай справе валадарыў Пан наш, Езус Хрыстус, якому хвала і пашана навекі вечныя.

 

Рэспансорый  

Н. Калі мы змагаемся за веру, на нас глядзіць Бог, глядзяць анёлы, і глядзіць Хрыстус. * Гэта вялікая хвала і годнасць, і вялікае шчасце змагацца перад Богам і атрымаць карону ад Хрыста Суддзі.

К. Узброімся ва ўсе нашыя сілы, у чыстасць сэрца, непарушную веру і цнатлівае жыццё, каб прыступіць да змагання. Н. Гэта.

МАЛІТВА

Спрадвечны Божа, Ты даў Твайму народу святых Карнэлія і Кіпрыяна, адданых пастыраў і непахісных мучанікаў, праз іх заступніцтва ўмацуй нашу веру і мужнасць, каб мы малітвамі і працай спрыялі адзінству Твайго Касцёла. Праз Пана нашага.

Потым, прынамсі пры супольнай цэлебрацыі, дадаецца акламацыя:

К. Благаславім Пана.
Н. Дзякуем Пану Богу.

К. Божа, прыйдзі мне на дапамогу.
Н. Пане, паспяшы да мяне на паратунак.
Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды,
І на векі вечныя. Амэн. Аллелюя.

Пададзенае вышэй прапускаецца, калі гэтая Гадзіна чытаецца непасрэдна пасля Закліку.

ГІМН

О Творца вечнага святла,
Ты – дзень для нас і наша радасць,
Святло нязгаснае, што ўсцяж
Пануе па-над цемрай ночы.

Знікае час ужо начны,
Бо зорка раніцы ўзыходзіць.
У промнях сонца гасне бляск
Ўсіх зорак, што ўначы нам свецяць.

З надзеяй у радасці ўстаём,
Каб Бога славіць сваім гімнам.
Святло нам дорыць новы дзень,
Каб мы ў любові ўсім служылі.

У пакоры просім мы Цябе,
Каб захаваў нас ад спакусаў,
Каб свет у подступах сваіх
Не звабіў нас да вечных путаў.

Абарані ад гневу нас,
Суціш ўсе сваркі і разлады.
Багаццяў прагу і пахвал
Змяні ў жаданне быць з Табою.

Цвярозы розум захавай
І целы барані ад злога,
Каб дзень, падораны Табой,
Мы пражылі ў святле Хрыстовым.

Май ласку, Пане, гэта даць,
Найлепшы Ойча, Сыне, Духу,
Магутны ў Тройцы, Божа наш,
Які кіруеш мудра светам. Амэн.

ПСАЛЬМОДЫЯ

1 ант. Буду спяваць Табе, Пане, * і разважаць над беззаганным шляхам.

Псальм 101 (100)
Вызнанне справядлівага

Калі любіце Мяне, будзеце захоўваць Мае запаведзі Ян 14, 15)

Я буду апяваць міласэрнасць і правасуддзе; *
буду спяваць Табе, Пане.

Буду разважаць над беззаганным шляхам. *
Калі ж Ты прыйдзеш да мяне?

Буду паступаць у бязвіннасці свайго сэрца *
пасярод свайго дома.

Не пакладу перад сваімі вачыма нікчэмнай рэчы; †
я ненавіджу злачынства, *
не прыстане яно да мяне.

Ілжывае сэрца няхай адступіцца ад мяне, *
пра дрэннае не хачу ведаць.

Знішчу таго, *
хто патаемна абгаворвае свайго бліжняга;

ганарлівага вачыма і пыхлівага сэрцам *
не буду цярпець.

Вочы мае скіраваны на верных зямлі, *
каб яны заставаліся са мною;

хто ходзіць шляхам беззаганным, *
той будзе мне служыць.

Злачынец не паселіцца пасярод майго дому, *
ілгун не вытрымае перад маімі вачыма.

Кожную раніцу буду знішчаць усіх грэшнікаў зямлі, †
каб вынішчыць у горадзе Пана ўсіх, *
хто чыніць беззаконне.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

1 ант. Буду спяваць Табе, Пане, * і разважаць над беззаганным шляхам.

2 ант. Не аддаляй ад нас, Пане, * міласэрнасці сваёй.

Песня (Дан 3, 26. 27. 29. 34-41)
Малітва Азарыі ў палаючай печы

Пакайцеся і навярніцеся, каб знішчаныя былі грахі вашыя (Дз 3, 19)

Благаслаўлёны Ты, Пане, †
Божа айцоў нашых, *
хвалебнае і слаўнае Тваё імя навекі,

бо справядлівы Ты ва ўсім, *
што ўчыніў нам,

а ўсе справы Твае – праўда, †
шляхі Твае – простыя, *
а прысуды Твае – справядлівыя.

Мы зграшылі і ўчынілі беззаконне, †
адступіўшыся ад Цябе, *
ва ўсім мы зграшылі і запаведзяў Тваіх не слухаліся.

Дзеля імя Твайго †
не пакідай нас назаўсёды *
і не разрывай Твайго запавету.

Не аддаляй ад нас міласэрнасці сваёй *
дзеля Абрагама, умілаванага Твайго,

дзеля слугі Твайго Ісаака *
і Твайго святога Ізраэля,

якім Ты абяцаў памножыць іх патомства, †
як нябесныя зоркі *
і як пясок на марскім беразе.

Бо мы, Пане, *
сталі меншымі за іншыя народы.

Сёння прыніжаныя мы па ўсёй зямлі *
за нашыя грахі.

І ў гэты час няма ў нас *
ні кіраўніка, ні прарока,

ні правадыра, ні ўсеспалення, *
ні ахвяры, ні дароў, ні каджэння,

ні месца, дзе прынесці †
першыя плады перад Табою *
і знайсці Тваю міласэрнасць.

Але са скрушанай душою і пакорным духам *
мы будзем прынятыя.

Як усеспаленне бараноў і валоў, *
як тысяча тлустых ягнят,

такою няхай стане сёння наша ахвяра *
перад Тваім абліччам;

і мы аддана пойдзем за Табою, *
бо не могуць асаромецца тыя, хто верыць у Цябе.

Цяпер жа мы ідзём за Табою ўсім сэрцам, *
баімся Цябе і шукаем Твайго аблічча.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

2 ант. Не аддаляй ад нас, Пане, * міласэрнасці сваёй.

3 ант. Божа, заспяваю Табе * новую песню.

Псальм 144 (143), 1-10
Малітва аб перамозе і спакоі

Усё магу ў тым, хто ўзмацняе мяне (Флп 4, 13)

Благаслаўлёны Пан, мая цвярдыня, †
Ён рукі мае прывучае да змагання, *
а пальцы мае – да вайны.

Ён – міласэрнасць мая і абарона, *
прыбежышча маё і мой вызваліцель.

Ён шчыт мой, я на Яго спадзяюся, *
Ён робіць мой народ падданым мне.

Пане, чым ёсць чалавек, *
што Ты клапоцішся аб ім?

Чым сын чалавечы, *
што Ты думаеш пра яго?

Чалавек падобны да подыху, *
ягоныя дні – як цень, што мінае.

Пане, нахілі свае нябёсы і сыдзі, *
дакраніся да гор, няхай яны задымяць.

Заблішчы маланкай і рассей іх, *
пашлі стрэлы свае і знішчы іх.

Працягні свае рукі з вышыняў, †
збаў мяне і ўратуй *
ад вялікіх водаў, ад рук чужаземцаў,

вусны якіх гавораць ілжыва, *
а правіца іх – правіца падману.

Божа, новую песню Табе заспяваю, *
на дзесяціструннай арфе заспяваю Табе.

Ты даеш перамогу каралям, *
Ты ўратаваў слугу свайго Давіда ад мяча ліхога.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

3 ант. Божа, заспяваю Табе * новую песню.

КАРОТКАЕ ЧЫТАННЕ Іс 55, 1
Сасмаглыя, усе ідзіце да водаў. І вы, якія не маеце срэбра, ідзіце. Ідзіце, купляйце без срэбра і без платы за віно і малако.

КАРОТКІ РЭСПАНСОРЫЙ
К. Пачуй голас мой, Пане, * на Цябе спадзяюся.
Н. Пачуй голас мой, Пане, * на Цябе спадзяюся.
К. Апярэджваю світанне і клічу.
Н. На Цябе спадзяюся.
К. Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
Н. Пачуй голас мой, Пане, * на Цябе спадзяюся.

ПЕСНЯ З ЕВАНГЕЛЛЯ

Ант. да песні Захарыі: Хвалою ззяе смерць святых, * якія цаною сваёй крыві, / здабылі вечнае жыццё.

Песня Захарыі (Лк 1, 68-79)
Месія і Яго папярэднік

Благаслаўлёны Пан, Бог Ізраэля, *
бо наведаў і адкупіў народ свой,

і ўзняў моц збаўлення для нас *
у доме Давіда, слугі свайго.

Як абвясціў спрадвеку *
вуснамі сваіх святых прарокаў,

што збавіць нас ад ворагаў нашых *
і ад рук усіх, хто нас ненавідзіць.

Каб праявіць міласэрнасць да айцоў нашых *
і нагадаць пра святы запавет свой.

Прысягу, якую даў Абрагаму, айцу нашаму, *
дасць нам.

Каб, выбаўленыя з рук ворагаў, *
мы без страху служылі Яму

ў святасці і справядлівасці перад Ім *
ва ўсе дні нашыя.

А ты, дзіцятка, прарокам Найвышэйшага будзеш названа, *
бо пойдзеш прад абліччам Пана падрыхтаваць шляхі Яму,

каб даць народу Ягонаму пазнаць збаўленне *
праз адпушчэнне яго грахоў,

дзякуючы сардэчнай міласэрнасці нашага Бога,*
у якой наведаў нас Усход з вышыні;

каб асвятліць тых, *
хто сядзіць у цемры і ў цені смяротным;

каб накіраваць ногі нашыя *
на шлях спакою.

Хвала Айцу і Сыну, *
І Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

Ант. да песні Захарыі: Хвалою ззяе смерць святых, * якія цаною сваёй крыві, / здабылі вечнае жыццё.

ПРОСЬБЫ

Бог умацоўвае нашую надзею і дазваляе нам з радасцю праслаўляць Яго ў гэтую раннюю пару. З вераю звернемся да Яго:
Пачуй нас, Пане, дзеля хвалы Твайго імя.

Дзякуем Табе, Бог і Айцец нашага Збаўцы Езуса,
– за пазнанне і несмяротнасць, што даў нам праз Яго.

Улі ў нашыя сэрцы пакору,
– каб мы служылі адно аднаму ў боязі Хрыстовай.

Спашлі нам свайго Духа,
– каб нашая братняя любоў была шчырай.

Ты наказаў чалавеку працаваць і кіраваць светам,
– учыні, каб нашая праца прыносіла Табе хвалу і асвячала нашых братоў.

Ойча наш.

МАЛІТВА

Спрадвечны Божа, Ты даў Твайму народу святых Карнэлія і Кіпрыяна, адданых пастыраў і непахісных мучанікаў, праз іх заступніцтва ўмацуй нашу веру і мужнасць, каб мы малітвамі і працай спрыялі адзінству Твайго Касцёла. Праз Пана нашага.

Потым, калі прысутнічае святар або дыякан, ён рассылае народ, кажучы:

Пан з вамі.
Н. І з духам тваім.
Няхай благаславіць вас Бог усемагутны, Айцец і Сын, і Дух Святы.
Н. Амэн.

Калі адбываецца рассыланне народу, дадаецца заклік:

Ідзіце ў супакоі Хрыста.
Н. Дзякуем Пану Богу.

Калі святар або дыякан адсутнічаюць ці калі Гадзіна чытаецца індывідуальна, то яна завяршаецца наступным чынам:

Няхай Пан благаславіць нас, абароніць ад усялякага зла і давядзе да жыцця вечнага.
Н. Амэн.

К. Божа, прыйдзі мне на дапамогу.
Н. Пане, паспяшы да мяне на паратунак.
Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды,
І на векі вечныя. Амэн. Аллелюя.

ГІМН

Трываючы ў малітве і чуванні,
калі настане трэцяя гадзіна,
з пабожным сэрцам будзем праслаўляць
славу і моц Святой Адзінай Тройцы.

Каб сталі мы жыллём Святога Духа,
які калісьці ў гэтую гадзіну
спасланы быў Апосталам з нябёсаў
як дар вялікай міласці Хрыстовай.

Той, хто стварыў нябёсаў валадарства,
цудоўным чынам свет наш упрыгожыў,
уліў у сэрцы радасць, суцяшэнне,
аздобіў усё для вечнай узнагароды.

Няхай Табе, о Хрыстэ наймілейшы
І Валадару кожнага стварэння,
Разам з Айцом і Духам суцяшэння
Хвала гучыць усюды і навекі. Амэн.

ПСАЛЬМОДЫЯ

1 ант. Калі гэта ведаеце і чыніце так, * вы шчаслівыя.

Псальм 119 (118), 137-144
ХVIII (Цадэ)

Справядлівы Ты, Пане, *
і справядлівыя Твае суды.

Ты даў свае справядлівыя сведчанні *
і поўную праўду.

Мяне паглынае руплівасць мая, *
бо мае ворагі забываюць пра Твае словы.

Вельмі чыстае слова Тваё, *
і Твой слуга яго любіць.

Я малы, і мной пагарджаюць, *
але я не забываю пра Твае наказы.

Твая справядлівасць – †
гэта справядлівасць навекі, *
а Твой закон – гэта праўда.

Уціск і нядоля напаткалі мяне, *
аднак Твае запаведзі – гэта мая асалода.

Справядлівасць Тваіх сведчанняў вечная, *
дай мне разуменне, – і я буду жыць.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

1 ант. Калі гэта ведаеце і чыніце так, * вы шчаслівыя.

2 ант. Няхай мая малітва * дойдзе да Твайго аблічча, Пане.

Псальм 88 (87)
Малітва ў цяжкой хваробе

Цяпер – ваша гадзіна і ўлада цемры (Лк 22, 53)

І (2-8)

Пане, Божа збаўлення майго, *
удзень і ўначы я Цябе клікаў.

Няхай мая малітва дойдзе да Твайго аблічча, *
схілі вуха сваё да крыку майго.

Бо душа мая насыцілася няшчасцямі, *
і жыццё маё наблізілася да адхлані.

Мяне залічваюць да тых, хто сыходзіць у магілу, *
я стаў быццам чалавек, пазбаўлены сілы.

Паміж мёртвымі я пакінуты, *
як забітыя, што спяць у магіле,

пра якіх Ты больш не ўспамінаеш, *
яны адкінутыя ад Тваёй рукі.

Ты паклаў мяне ў глыбокім доле, *
у змроку і ў бездані.

Спачыла на мне Твая лютасць, *
і ўсе хвалі Твае Ты спаслаў на мяне.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

2 ант. Няхай мая малітва * дойдзе да Твайго аблічча, Пане.

3 ант. Я клічу Цябе, Пане, * не хавай аблічча свайго ад мяне.

ІІ (9-19)

Ты аддаліў ад мяне маіх знаёмых, †
зрабіў мяне ганьбаю для іх, *
я замкнёны, і не магу выйсці.

Маё вока слабне ад цярпення. †
Штодня я клічу Цябе, Пане, *
да Цябе працягваю рукі мае.

Ці ж памерлым Ты ўчыніш цуды, *
ці ж мёртвыя ўстануць і будуць славіць Цябе?

Ці ў магіле абвяшчаецца Твая міласэрнасць, *
а праўда Твая ў месцы згубы?

Хіба ў цемры пазнаюць Твае цуды *
і ў краіне забыцця Тваю справядлівасць?

Але я клічу Цябе, Пане, *
і раніцай мая малітва Цябе сустракае.

Чаму адкідаеш, Пане, душу маю, *
хаваеш аблічча сваё ад мяне?

Я ўбогі і паміраю з маладосці, *
нясу цяжар страху перад Табой і знясілеў.

Прайшоў нада мною Твой гнеў, *
а жах перад Табою знішчае мяне.

Акружаюць мяне кожны дзень, як вада, *
атачаюць мяне з усіх бакоў адразу.

Ты аддаліў ад мяне сяброў і блізкіх, *
і цемра – маё таварыства.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

3 ант. Я клічу Цябе, Пане, * не хавай аблічча свайго ад мяне.

КАРОТКАЕ ЧЫТАННЕ 1 Ян 3, 17-18
Калі хтосьці мае дастатак у свеце і бачыць брата свайго ў нястачы, і закрывае перад ім сваё сэрца, то як любоў Божая можа жыць у ім? Дзеці, будзем жа любіць не словам ці моваю, але ўчынкам і праўдаю.

К. Шчаслівы чалавек, які міласэрны і пазычае.
Н. У вечнай памяці будзе справядлівы.

МАЛІТВА

Усемагутны, вечны Божа, а трэцяй гадзіне Ты спаслаў Духа Святога Суцяшыцеля на Апосталаў; спашлі таксама на нас Духа любові, каб мы былі Тваімі вернымі сведкамі перад людзьмі. Праз Хрыста, Пана нашага. Амэн.

К. Благаславім Пана.
Н. Дзякуем Пану Богу.

К. Божа, прыйдзі мне на дапамогу.
Н. Пане, паспяшы да мяне на паратунак.
Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды,
І на векі вечныя. Амэн. Аллелюя.

ГІМН

Ужо настала шостая гадзіна,
якая заклікае шчырым духам
аддаць хвалу і пакланенне Пану,
Малітвамі Стварыцеля праславіць.

Бо вернікам у гэтую гадзіну.
адкрыўся шлях праўдзівага збаўлення:
ахвяра бласлаўлёнага Баранка
і моц крыжа Ягонага заззяла.

Святло Яго – яснейшае за поўдзень.
Ён ласку сее, нібы промні сонца.
Удзячныя за наша адкупленне,
мы прымем дар Яго ў нашы сэрцы.

Няхай Табе, о Хрыстэ наймілейшы
І Валадару кожнага стварэння,
Разам з Айцом і Духам суцяшэння
Хвала гучыць усюды і навекі. Амэн.

ПСАЛЬМОДЫЯ

1 ант. Калі гэта ведаеце і чыніце так, * вы шчаслівыя.

Псальм 119 (118), 137-144
ХVIII (Цадэ)

Справядлівы Ты, Пане, *
і справядлівыя Твае суды.

Ты даў свае справядлівыя сведчанні *
і поўную праўду.

Мяне паглынае руплівасць мая, *
бо мае ворагі забываюць пра Твае словы.

Вельмі чыстае слова Тваё, *
і Твой слуга яго любіць.

Я малы, і мной пагарджаюць, *
але я не забываю пра Твае наказы.

Твая справядлівасць – †
гэта справядлівасць навекі, *
а Твой закон – гэта праўда.

Уціск і нядоля напаткалі мяне, *
аднак Твае запаведзі – гэта мая асалода.

Справядлівасць Тваіх сведчанняў вечная, *
дай мне разуменне, – і я буду жыць.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

1 ант. Калі гэта ведаеце і чыніце так, * вы шчаслівыя.

2 ант. Няхай мая малітва * дойдзе да Твайго аблічча, Пане.

Псальм 88 (87)
Малітва ў цяжкой хваробе

Цяпер – ваша гадзіна і ўлада цемры (Лк 22, 53)

І (2-8)

Пане, Божа збаўлення майго, *
удзень і ўначы я Цябе клікаў.

Няхай мая малітва дойдзе да Твайго аблічча, *
схілі вуха сваё да крыку майго.

Бо душа мая насыцілася няшчасцямі, *
і жыццё маё наблізілася да адхлані.

Мяне залічваюць да тых, хто сыходзіць у магілу, *
я стаў быццам чалавек, пазбаўлены сілы.

Паміж мёртвымі я пакінуты, *
як забітыя, што спяць у магіле,

пра якіх Ты больш не ўспамінаеш, *
яны адкінутыя ад Тваёй рукі.

Ты паклаў мяне ў глыбокім доле, *
у змроку і ў бездані.

Спачыла на мне Твая лютасць, *
і ўсе хвалі Твае Ты спаслаў на мяне.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

2 ант. Няхай мая малітва * дойдзе да Твайго аблічча, Пане.

3 ант. Я клічу Цябе, Пане, * не хавай аблічча свайго ад мяне.

ІІ (9-19)

Ты аддаліў ад мяне маіх знаёмых, †
зрабіў мяне ганьбаю для іх, *
я замкнёны, і не магу выйсці.

Маё вока слабне ад цярпення. †
Штодня я клічу Цябе, Пане, *
да Цябе працягваю рукі мае.

Ці ж памерлым Ты ўчыніш цуды, *
ці ж мёртвыя ўстануць і будуць славіць Цябе?

Ці ў магіле абвяшчаецца Твая міласэрнасць, *
а праўда Твая ў месцы згубы?

Хіба ў цемры пазнаюць Твае цуды *
і ў краіне забыцця Тваю справядлівасць?

Але я клічу Цябе, Пане, *
і раніцай мая малітва Цябе сустракае.

Чаму адкідаеш, Пане, душу маю, *
хаваеш аблічча сваё ад мяне?

Я ўбогі і паміраю з маладосці, *
нясу цяжар страху перад Табой і знясілеў.

Прайшоў нада мною Твой гнеў, *
а жах перад Табою знішчае мяне.

Акружаюць мяне кожны дзень, як вада, *
атачаюць мяне з усіх бакоў адразу.

Ты аддаліў ад мяне сяброў і блізкіх, *
і цемра – маё таварыства.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

3 ант. Я клічу Цябе, Пане, * не хавай аблічча свайго ад мяне.

КАРОТКАЕ ЧЫТАННЕ Дрг 30, 11. 14
Запаведзь, якую сёння даю табе, – гэта не штосьці цяжкае і недасягальнае для цябе. Наадварот, гэта слова вельмі блізкае да цябе: яно ў тваіх вуснах і ў тваім сэрцы, каб ты мог выконваць яго.

К. Слова Тваё, Пане, – светач для маёй нагі.
Н. І святло для маёй сцежкі.

МАЛІТВА

Божа, ты аб’явіў Пятру сваё жаданне збавіць язычнікаў, учыні ласкава, каб нашыя дзеянні былі табе даспадобы і каб мы служылі намеру Тваёй збаўчай любові. Праз Хрыста, Пана нашага. Амэн.

К. Благаславім Пана.
Н. Дзякуем Пану Богу.

К. Божа, прыйдзі мне на дапамогу.
Н. Пане, паспяшы да мяне на паратунак.
Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды,
І на векі вечныя. Амэн. Аллелюя.

ГІМН

Мінае ўжо дзевятая гадзіна,
таму з пакораю спявайма Пану.
З адданаю душою, шчырым сэрцам
праславім Бога ў Найсвяцейшай Тройцы.

Прымаючы святую таямніцу,
яе ў чыстым сэрцы захаваем.
Яе адкрыў для ўсіх Пётр у святыні
праз цуды – знак збаўлення нам ад Пана.

Таму далучым розум свой і волю
да сведчання і да вучэння
Апосталаў, што ў імя Хрыстова
вядуць нас Яго моцай да збаўлення.

Няхай Табе, о Хрыстэ наймілейшы
І Валадару кожнага стварэння,
Разам з Айцом і Духам суцяшэння
Хвала гучыць усюды і навекі. Амэн.

ПСАЛЬМОДЫЯ

1 ант. Калі гэта ведаеце і чыніце так, * вы шчаслівыя.

Псальм 119 (118), 137-144
ХVIII (Цадэ)

Справядлівы Ты, Пане, *
і справядлівыя Твае суды.

Ты даў свае справядлівыя сведчанні *
і поўную праўду.

Мяне паглынае руплівасць мая, *
бо мае ворагі забываюць пра Твае словы.

Вельмі чыстае слова Тваё, *
і Твой слуга яго любіць.

Я малы, і мной пагарджаюць, *
але я не забываю пра Твае наказы.

Твая справядлівасць – †
гэта справядлівасць навекі, *
а Твой закон – гэта праўда.

Уціск і нядоля напаткалі мяне, *
аднак Твае запаведзі – гэта мая асалода.

Справядлівасць Тваіх сведчанняў вечная, *
дай мне разуменне, – і я буду жыць.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

1 ант. Калі гэта ведаеце і чыніце так, * вы шчаслівыя.

2 ант. Няхай мая малітва * дойдзе да Твайго аблічча, Пане.

Псальм 88 (87)
Малітва ў цяжкой хваробе

Цяпер – ваша гадзіна і ўлада цемры (Лк 22, 53)

І (2-8)

Пане, Божа збаўлення майго, *
удзень і ўначы я Цябе клікаў.

Няхай мая малітва дойдзе да Твайго аблічча, *
схілі вуха сваё да крыку майго.

Бо душа мая насыцілася няшчасцямі, *
і жыццё маё наблізілася да адхлані.

Мяне залічваюць да тых, хто сыходзіць у магілу, *
я стаў быццам чалавек, пазбаўлены сілы.

Паміж мёртвымі я пакінуты, *
як забітыя, што спяць у магіле,

пра якіх Ты больш не ўспамінаеш, *
яны адкінутыя ад Тваёй рукі.

Ты паклаў мяне ў глыбокім доле, *
у змроку і ў бездані.

Спачыла на мне Твая лютасць, *
і ўсе хвалі Твае Ты спаслаў на мяне.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

2 ант. Няхай мая малітва * дойдзе да Твайго аблічча, Пане.

3 ант. Я клічу Цябе, Пане, * не хавай аблічча свайго ад мяне.

ІІ (9-19)

Ты аддаліў ад мяне маіх знаёмых, †
зрабіў мяне ганьбаю для іх, *
я замкнёны, і не магу выйсці.

Маё вока слабне ад цярпення. †
Штодня я клічу Цябе, Пане, *
да Цябе працягваю рукі мае.

Ці ж памерлым Ты ўчыніш цуды, *
ці ж мёртвыя ўстануць і будуць славіць Цябе?

Ці ў магіле абвяшчаецца Твая міласэрнасць, *
а праўда Твая ў месцы згубы?

Хіба ў цемры пазнаюць Твае цуды *
і ў краіне забыцця Тваю справядлівасць?

Але я клічу Цябе, Пане, *
і раніцай мая малітва Цябе сустракае.

Чаму адкідаеш, Пане, душу маю, *
хаваеш аблічча сваё ад мяне?

Я ўбогі і паміраю з маладосці, *
нясу цяжар страху перад Табой і знясілеў.

Прайшоў нада мною Твой гнеў, *
а жах перад Табою знішчае мяне.

Акружаюць мяне кожны дзень, як вада, *
атачаюць мяне з усіх бакоў адразу.

Ты аддаліў ад мяне сяброў і блізкіх, *
і цемра – маё таварыства.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

3 ант. Я клічу Цябе, Пане, * не хавай аблічча свайго ад мяне.

КАРОТКАЕ ЧЫТАННЕ Іс 55, 10-11
Падобна як дождж і снег падае з неба і туды не вяртаецца, але поіць зямлю і робіць яе ўрадлівай, і яна родзіць, і прыносіць плён сейбіту і хлеб для таго, хто есць, так і слова Маё, якое выходзіць з вуснаў Маіх, не вернецца да Мяне без плёну, пакуль не споўніць тое, што Я хацеў, і з поспехам не дасягне таго, дзеля чаго Я паслаў яго.

К. Пан пасылае слова сваё на зямлю.
Н. Вельмі хутка ляціць Яго слова.

МАЛІТВА

Усемагутны, вечны Божа, Ты паслаў свайго анёла да сотніка Карнэлія, каб ён паказаў яму шлях збаўлення; учыні, каб мы старанна імкнуліся да збаўлення ўсіх людзей і з’яднаўшыся з імі ў Тваім Касцёле, прыйшлі да Цябе. Праз Хрыста, Пана нашага. Амэн.

К. Благаславім Пана.
Н. Дзякуем Пану Богу.

К. Божа, прыйдзі мне на дапамогу.
Н. Пане, паспяшы да мяне на паратунак.
Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды,
І на векі вечныя. Амэн. Аллелюя.

ГІМН

Уладар ўсіх пораў часу,
Ладам ўсё Ты напаўняеш.
Дзень для працы Ты прызначыў,
Час начны для адпачынку.

Розум захавай ад злога,
Каб сярод падступнай цішы
Грэх не авалодаў сэрцам,
Боль праз рану учыніўшы.

Хай душа любоўю ззяе,
Хай не зведае спакусаў,
Праз якія з нашай волі
Розум траціць моц жывую.

Божа Ойча міласэрны,
Выслухай маленні нашы,
Які разам з сваім Сынам,
З Духам валадарыш разам. Амэн.

ПСАЛЬМОДЫЯ

1 ант. Калі забуду цябе, Ерузалем, * няхай адсохне мая правіца.

Псальм 137 (136), 1-6
Над рэкамі Бабілёна

Гэтую цялесную няволю народу трэба разумець як сімвал духоўнай няволі (св. Гілярый)

Над рэкамі Бабілёна сядзелі мы і плакалі, *
калі ўспаміналі пра Сіён.

На вербах пасярод яго *
павесілі мы нашыя арфы.

Бо тыя, хто ўзяў нас у палон, *
патрабавалі ад нас песняў,

а прыгнятальнікі нашыя – вяселля: *
«Заспявайце нам адну з песень Сіёна».

Як жа нам спяваць песні Пана *
на чужой зямлі?

Калі забуду цябе, Ерузалем, *
няхай адсохне мая правіца.

Няхай прыліпне язык мой да паднябення майго, *
калі не буду памятаць пра цябе,

калі не ўзніму Ерузалем *
на вяршыню маёй радасці.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

1 ант. Калі забуду цябе, Ерузалем, * няхай адсохне мая правіца.

2 ант. Перад анёламі спяваю Табе, * Божа мой.

Псальм 138 (137)
Падзяка

Зямныя каралі будуць прыносіць свае дары ў святы горад (пар. Ап 21, 24)

Слаўлю Цябе ўсім маім сэрцам, *
бо пачуў Ты словы вуснаў маіх.

Перад анёламі спяваю Табе, *
кланяюся перад святой Тваёй святыняй.

Слаўлю імя Тваё *
за міласэрнасць Тваю і вернасць.

У дзень, калі Цябе паклікаў, Ты пачуў мяне, *
павялічыў моц маёй душы.

Праславяць Цябе, Пане, усе каралі зямлі, *
калі пачуюць словы Тваіх вуснаў.

І будуць шляхі Пана апяваць, *
бо вялікая слава Пана.

Узнёслы Пан бачыць пакорнага, *
а ганарыстага пазнае здалёку.

Калі я пайду сярод няшчасця, †
Ты мяне падтрымаеш, *
выцягнеш руку сваю супраць гневу маіх ворагаў.

Твая правіца ратуе мяне. *
Пан усё зробіць за мяне.

Міласэрнасць Твая, Пане, навекі, *
спраў рук Тваіх не пакідай.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

2 ант. Перад анёламі спяваю Табе, * Божа мой.

3 ант. Забіты Баранак * годны прыняць хвалу і пашану.

Песня (Ап 4, 11; 5, 9. 10. 12)
Гімн адкупленых

Ты, Пане і наш Божа, *
годны прыняць славу і пашану, і сілу,

бо Ты стварыў усё, *
і з Тваёй волі існавала і было створана.

Ты годны ўзяць кнігу *
і зняць з яе пячаткі,

бо Ты быў забіты †
і сваёй крывёю Ты адкупіў нас для Бога *
з кожнага роду, і мовы, і племені, і народу,

і зрабіў нас валадарствам і святарамі для Бога нашага, *
і мы будзем валадарыць на зямлі.

Забіты Баранак †
годны прыняць моц, і багацце, і мудрасць, *
і сілу, і пашану, і хвалу, і благаслаўленне.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

3 ант. Забіты Баранак * годны прыняць хвалу і пашану.

КАРОТКАЕ ЧЫТАННЕ Клс 3, 16
Слова Хрыста няхай жыве ў вас ва ўсёй паўнаце, з усёй мудрасцю навучайце і настаўляйце адзін аднаго псальмамі, гімнамі і духоўнымі песнямі, з удзячнасцю спяваючы ў сэрцах вашых Богу.

КАРОТКІ РЭСПАНСОРЫЙ
К. Паўната радасці * перад Табою, Пане.
Н. Паўната радасці * перад Табою, Пане.
К. Вечнае шчасце праваруч Цябе.
Н. Перад Табою, Пане.
К. Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
Н. Паўната радасці * перад Табою, Пане.

ПЕСНЯ З ЕВАНГЕЛЛЯ

Ант. да песні Марыі: О наш святы Касцёл, * Ты ззяеш хвалебнай крывёю мучанікаў Хрыста.

Песня Марыі (Лк 1, 46-55)
Радасць душы ў Пану

Велічае душа мая Пана, *
і ўзрадаваўся дух мой у Богу, маім Збаўцу,

бо глянуў Бог на пакору сваёй слугі. *
І цяпер благаслаўляць мяне будуць усе пакаленні.

Бо вялікае ўчыніў мне Усемагутны, *
а імя Яго святое.

І міласэрнасць Яго з пакалення ў пакаленне *
над тымі, хто Яго баіцца.

Паказаў моц сваёй правіцы, *
рассеяў тых, хто пыхлівы сэрцам.

Скінуў магутных з трону *
і ўзвысіў пакорных.

Дабром галодных насыціў, *
а багатых ні з чым адправіў.

Прыняў свайго слугу Ізраэля, *
памятаючы пра сваю міласэрнасць,

як абяцаў бацькам нашым - *
Абрагаму і яго патомству навекі.

Хвала Айцу і Сыну, *
І Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

Ант. да песні Марыі: О наш святы Касцёл, * Ты ззяеш хвалебнай крывёю мучанікаў Хрыста.

ПРОСЬБЫ

Праслаўляем Хрыста, які дае моц свайму народу, і з чыстай душой узносім да Яго нашыя малітвы:
Пане, пачуй нас – і мы будзем славіць Цябе навекі.

Хрыстэ, Ты – наша моц, умацуй сваіх верных, якіх Ты паклікаў,
– адары іх верай і сталасцю.

Пане, кіруй тымі, хто мае над намі ўладу,
– змякчы іхнія сэрцы, каб яны кіравалі намі ў спакоі.

Ты насыціў натоўпы ў пустыні,
– навучы нас спяшацца з дапамогай да галодных.

Учыні, каб кіраўнікі клапаціліся не толькі пра свой народ,
– але таксама пра дабро ўсіх людзей.

Адары жыццём і ўваскрашэннем нашых памерлых братоў,
– калі прыйдзеш праславіцца ва ўсіх, хто паверыў.

Ойча наш.

МАЛІТВА

Спрадвечны Божа, Ты даў Твайму народу святых Карнэлія і Кіпрыяна, адданых пастыраў і непахісных мучанікаў, праз іх заступніцтва ўмацуй нашу веру і мужнасць, каб мы малітвамі і працай спрыялі адзінству Твайго Касцёла. Праз Пана нашага.

Потым, калі прысутнічае святар або дыякан, ён рассылае народ, кажучы:

Пан з вамі.
Н. І з духам тваім.
Няхай благаславіць вас Бог усемагутны, Айцец і Сын, і Дух Святы.
Н. Амэн.

Калі адбываецца рассыланне народу, дадаецца заклік:

Ідзіце ў супакоі Хрыста.
Н. Дзякуем Пану Богу.

Калі святар або дыякан адсутнічаюць ці калі Гадзіна чытаецца індывідуальна, то яна завяршаецца наступным чынам:

Няхай Пан благаславіць нас, абароніць ад усялякага зла і давядзе да жыцця вечнага.
Н. Амэн.

К. Божа, прыйдзі мне на дапамогу.
Н. Пане, паспяшы да мяне на паратунак.
Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды,
І на векі вечныя. Амэн. Аллелюя.

Пасля гэтага пажадана зрабіць рахунак сумлення.

ГІМН

О Хрыстэ, Ты дзень поўны бляску,
Знішчаеш цемру начную.
Ў Табе пачатак святла ёсць,
І дорыш яго Ты абраным.

Таму Цябе вельмі просім:
Абарані нас ад злога,
І адары нас спакоем,
І сілы новыя дай нам.

Калі ўжо сон нас агорне,
Хай сэрца чувае з Табою,
І верных, што Цябе любяць,
Ты захавай сваёй моцай.

Зірні на нас, Божа і Пане,
Зруйнуй усе злыя намеры
І аддалі ўсе спакусы,
Бо нас Ты крывёй сваёй збавіў.

О Хрыстэ, Уладар Наймілейшы,
Цябе, як Айца, так і Духа,
Усё, што пад небам жывое,
Няхай праслаўляе бясконца. Амэн.

ПСАЛЬМОДЫЯ

Ант. Не хавай, Божа, свайго аблічча ад мяне, * бо я на Цябе спадзяюся.

Псальм 143 (142), 1-11
Малітва ў нядолі

Чалавек апраўдваецца не ўчынкамі паводле Закону, а толькі вераю ў Езуса Хрыста (Гал 2, 16).

Пане, выслухай маю малітву, †
у сваёй вернасці пачуй мой енк, *
адкажы мне паводле сваёй справядлівасці.

Не ўваходзь на суд са слугою сваім, *
бо ніхто з жывых не апраўдаецца перад Табою.

Вораг пераследуе маю душу, *
топча на зямлі маё жыццё,

кідае мяне ў цемру, *
як памерлых назаўсёды.

Млее ўва мне мой дух, *
трывожыцца ўва мне маё сэрца.

Я памятаю даўнія дні, †
разважаю пра ўсе Твае чыны, *
раздумваю над справамі рук Тваіх.

Працягваю свае рукі да Цябе, *
душа мая прагне Цябе, як высахлая зямля.

Паспяшы адказаць мне, Пане, *
дух мой знемагае.

Не хавай свайго аблічча ад мяне, †
каб я не прыпадобніўся да тых, *
хто сыходзіць у магілу.

Дазволь мне ўжо раніцай пачуць †
пра Тваю міласэрнасць, *
бо я на Цябе спадзяюся.

Пакажы мне шлях, якім я павінен ісці, *
бо да Цябе я ўзношу сваю душу.

Вызвалі мяне, Пане, ад ворагаў маіх, *
бо я да Цябе ўцякаю.

Навучы мяне выконваць Тваю волю, *
бо Ты мой Бог.

Няхай Твой добры дух вядзе мяне *
па роўнай зямлі.

Дзеля імені твайго, Пане, ажыві мяне, †
паводле справядлівасці Тваёй *
выведзі маю душу з нядолі.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

Ант. Не хавай, Божа, свайго аблічча ад мяне, * бо я на Цябе спадзяюся.

КАРОТКАЕ ЧЫТАННЕ 1 П 5, 8-9а
Будзьце цвярозымі, чувайце. Праціўнік ваш, д’ябал, як леў кружыць з рыкам, шукаючы, каго пажэрці. Моцныя ў веры, станьце супраць яго.

К. У рукі Твае, Пане, * аддаю я дух мой.
Н. У рукі Твае, Пане, * аддаю я дух мой.
К. Ты нас адкупіў, Пане Божа верны.
Н. Аддаю я дух мой.
К. Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
Н. У рукі Твае, Пане, * аддаю я дух мой.

ПЕСНЯ З ЕВАНГЕЛЛЯ

Ант. Захавай нас, Пане, калі чуваем, * сцеражы падчас сну, / каб мы чувалі з Хрыстом / і адпачывалі ў супакоі.

Песня Сімяона (Лк 2, 29-32)
Хрыстус – святло народаў і хвала Ізраэля

Цяпер адпускаеш слугу Твайго, Валадару, *
паводле слова Твайго, у спакоі;

бо вочы мае ўбачылі збаўленне Тваё, *
якое падрыхтаваў Ты перад абліччам усіх народаў, 

святло для асвятлення язычнікаў *
і хвалу народу Твайго Ізраэля.

Хвала Айцу і Сыну, *
І Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

Ант. Захавай нас, Пане, калі чуваем, * сцеражы падчас сну, / каб мы чувалі з Хрыстом / і адпачывалі ў супакоі.

МАЛІТВА

Пане, просім Цябе, асвятлі ласкава гэтую ноч і ўчыні, каб мы, Твае слугі, заснулі спакойна і з радасцю прачнуліся дзеля Твайго імя ў яснасці новага дня. Праз Хрыста, Пана нашага. Амэн.

Потым, нават тады, калі Камплета чытаецца індывідуальна, прамаўляецца благаслаўленне:

Ноч спакойную і смерць шчаслівую няхай дасць нам Бог усемагутны, Айцец і Сын, і Дух Святы.
Н. Амэн.

АНТЫФОНЫ НА ЗАКАНЧЭННЕ ДА НАЙСВЯЦЕЙШАЙ ПАННЫ МАРЫІ

Дзева, Маці Адкупіцеля,
брама раю нябеснага,
зорка мора й ратунак
для чалавека грэшнага.
Падтрымай люд знясілены,
што імкнецца да святасці,
Ты, што чынам дзівосным
нарадзіла Збавіцеля,
свайго святога Стварыцеля.
Прывітана анёлам, усесвятая Марыя,
барані нас ад грэху і за нас заступіся.

Або:

Вітай, неба Уладарка,
Вітай, Панна анёлаў,
Вітай, Ружа і Брама;
Яснасць свету дала Ты.
Цешся, Панна хвалебная,
Па­над усё прыгажэйшая,
Вітай, Маці нябесная;
Заступіся за нас Ты.

Або:

Вітай, Каралева,
Маці міласэрнасці,
жыццё, асалода і надзея наша, вітай!
Да Цябе звяртаемся мы, выгнаннікі, дзеці Евы.
Да Цябе ўздыхаем, стогнучы і плачучы
ў гэтай слёз даліне.
Дык звярні на нас, Заступніца наша,
Твае міласэрныя вочы.
І Езуса, благаславёны плод улоння Твайго,
з’яві нам пасля выгнання гэтага.
О ласкавая, о літасцівая,
о салодкая Панна Марыя.

Або:

Тваёй абароне аддаемся,
Святая Багародзіца,
У нашых патрэбах
Не пагарджай маленнем нашым.
І ад усялякай злой прыгоды
Выбаўляй нас заўсёды,
Панна хвалебная і благаслаўлёная.
О пані наша, Апякунка наша,
Суцяшальніца наша, Ты Заступніца наша,
З Сынам сваім нас паяднай,
Сыну свайму нас даручай,
Сыну свайму с аддавай.