Літургія гадзінаў

Пятніца - 28 лютага 2020
Вялікі пост
Пятніца пасля Папяльца

ЗАКЛІК

Заклік з’яўляецца пачаткам штодзённай літургічнай малітвы. Ён папярэднічае Гадзіне чытанняў або Ютрані, у залежнасці ад таго, якая з гэтых літургічных гадзінаў распачынае малітву дня.

К. Пане, адкрый мае вусны.
Н. І вусны мае будуць абвяшчаць Тваю хвалу.

Ант. Хадземце паклонімся Хрысту Пану, / які дзеля нас прайшоў праз выпрабаванні і пакуты.

Псальм 67 (66)
Няхай усе народы праслаўляюць Пана

Ведайце, што гэта Божае збаўленне паслана да язычнікаў (Дз 28, 28)

Няхай Бог змілуецца над намі і благаславіць нас, *
няхай заззяе аблічча Яго над намі,

каб на зямлі мы спазналі Ягоную дарогу, *
між усімі народамі Яго збаўленне.

Ант. Хадземце паклонімся Хрысту Пану, / які дзеля нас прайшоў праз выпрабаванні і пакуты.

Няхай славяць Цябе народы, Божа, *
няхай славяць Цябе народы ўсе.

Няхай весяляцца і радуюцца ўсе плямёны, †
бо Ты судзіш народы паводле праўды *
і плямёнамі на зямлі кіруеш.

Ант. Хадземце паклонімся Хрысту Пану, / які дзеля нас прайшоў праз выпрабаванні і пакуты.

Няхай славяць Цябе народы, Божа, *
няхай славяць Цябе народы ўсе.

Зямля прынесла свой плён; *
няхай Бог, наш Бог нас благаслаўляе.

Няхай Бог нас благаслаўляе, *
няхай баяцца Яго ўсе межы зямлі.

Ант. Хадземце паклонімся Хрысту Пану, / які дзеля нас прайшоў праз выпрабаванні і пакуты.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

Ант. Хадземце паклонімся Хрысту Пану, / які дзеля нас прайшоў праз выпрабаванні і пакуты.

ГАДЗІНА ЧЫТАННЯЎ

К. Божа, прыйдзі мне на дапамогу.
Н. Пане, паспяшы да мяне на паратунак.
Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды,
І на векі вечныя. Амэн.

Пададзенае вышэй прапускаецца, калі гэтая Гадзіна чытаецца непасрэдна пасля Закліку.

ГІМН

Маем цяпер адпаведны
Дадзены час нам ад Бога,
Каб цераз стрыманасць цела
Аздаравіць свет знямоглы.

Ззяе ўжо ў бляску Хрыстовым
Радасны дзень адкуплення,
Сэрца грахоўныя раны
Пост і малітва залечыць.

Просім, каб мы захавалі
Ўстрыманне цела і духа,
І без маруды імкнулі
Да брамаў пасхі вечнай.

Божа, адзіны ў Тройцы,
Будзь праслаўлёны навекі.
З падзякай за дар прабачэння
Мы новую песню спяваем. Амэн.

ПСАЛЬМОДЫЯ

1 ант. Нашыя айцы расказалі нам пра цуды Пана, * якія Ён учыніў.

Псальм 78 (77), 1-39
Дабрыня Пана і нявернасць народу ў гісторыі збаўлення

Усё гэта здарылася з імі як прыклад для нас (1 Кар 10, 6)

І (1-16)

О мой народ, слухай закон мой, *
схіліце свае вушы да словаў маіх вуснаў.

У прыпавесцях я адкрыю свае вусны *
і раскажу пра таямніцы даўняга веку.

Усё, што чулі мы і што пазналі, †
пра што распавядалі нам айцы, *
не будзем утойваць перад іх дзецьмі,

раскажам будучаму пакаленню †
пра хвалу Пана і Ягоную моц, *
пра цуды Ягоныя, якія здзейсніў.

Ён абвясціў сведчанні ў Якубе *
і ўстанавіў у Ізраэлі закон,

які перадаў айцам нашым, *
каб пра Яго павучалі дзяцей сваіх

і каб ведалі гэта пазнейшыя пакаленні, *
сыны, якія народзяцца ў іх.

Яны паўстануць †
і будуць расказваць дзецям сваім, *
што трэба спадзявацца на Бога,

не забываць пра Божыя справы *
і захоўваць Ягоныя запаведзі.

Няхай не будуць, як іхнія айцы, *
упартым і бунтаўнічым пакаленнем,

пакаленнем, якое не мела сталага сэрца, *
а іхні дух не быў верны Богу.

Сыны Эфраіма – узброеныя лучнікі – *
уцяклі ў дзень бітвы.

Яны не захоўвалі запавету Бога *
і адмаўляліся жыць па Ягонаму закону.

Забылі пра Ягоныя справы і цуды, *
якія ім паказаў.

Ён перад айцамі іхнімі ўчыніў цуды *
ў зямлі егіпецкай на полі Саана.

Раздзяліў мора і правёў іх, *
і паставіў воды, як мур.

Удзень вёў іх воблакам, *
а ўначы – ззяннем агню.

Рассек скалу на пустыні *
і даў ім піць, быццам з вялікага бяздоння.

Вывеў патокі са скалы, *
і воды пацяклі, быццам рэкі.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

1 ант. Нашыя айцы расказалі нам пра цуды Пана, * якія Ён учыніў.

2 ант. Сыны Ізраэля елі манну і пілі з духоўнай скалы, * што ішла за імі.

ІІ (17-31)

Але яны ўсё яшчэ грашылі супраць Яго *
і на пустыні паўставалі супраць Найвышэйшага.

Яны выпрабоўвалі Бога ў сваіх сэрцах, *
патрабуючы ежы паводле свайго жадання.

І гаварылі супраць Бога, кажучы: *
«Ці ж можа Бог накрыць стол у пустыні?»

Вось ударыў у скалу, – *
і забілі воды, і заструменілі патокі.

А ці зможа Ён таксама даць хлеб *
або прыгатаваць мяса народу свайму?

Таму Пан пачуў і раззлаваўся, *
і агонь запалаў супраць Якуба,

і гнеў павялічыўся супраць Ізраэля, †
бо не верылі Богу *
і не спадзяваліся на Яго дапамогу.

Але Ён загадаў хмарам з вышыні *
і адчыніў брамы нябёсаў.

І праліў, быццам дождж, †
на іх манну для пажывы, *
і даў ім нябесны хлеб:

чалавек спажываў хлеб анёлаў; *
Ён паслаў ім ежы ўдосталь.

Ён узняў у нябёсах усходні вецер *
і навёў сваёй моцаю вецер паўднёвы.

І спаслаў на іх мяса, як пыл, *
птушак крылатых, як пясок марскі.

І кінуў іх сярод іхняга стана, *
вакол іхняга жылля.

І елі, і насыціліся ўдосталь, *
і чаго хацелі, даў ім.

Аднак яшчэ не пазбыліся прагнасці сваёй, *
хоць ежа яшчэ была ў іхніх вуснах.

І таму гнеў Божы сышоў на іх, †
пазабіваў вяльможаў іхніх, *
паваліў выбраных Ізраэля.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

2 ант. Сыны Ізраэля елі манну і пілі з духоўнай скалы, * што ішла за імі.

3 ант. Прыгадалі, што Бог – * іхняя скала і Збаўца.

ІІІ (32-39)

Насуперак усяму, яны грашылі далей *
і не верылі ў Ягоныя цуды.

Ён закончыў марнасцю іх дні, *
а іх гады – трывогай.

Калі Пан забіваў іх, тады Яго шукалі, *
вярталіся і зноў шукалі Бога.

І ўспаміналі, што Бог –іхняя скала, *
што Найвышэйшы Бог – іх Збаўца.

І ліслівілі Яму сваімі вуснамі, *
і языкамі сваімі хлусілі Яму.

Іх сэрцы не былі шчырыя з Ім *
і не захоўвалі вернасць Яго запавету.

Але Бог міласэрны, *
Ён дараваў ім несправядлівасць і не знішчаў іх.

Ён часта адварочваў гнеў свой *
і не запальваў усёй лютасці сваёй.

Памятаў, што яны – гэта цела *
і подых, што адыходзіць і не вяртаецца.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

3 ант. Прыгадалі, што Бог – * іхняя скала і Збаўца.

К. Вярніцеся да Пана Бога вашага.
Н. Бо Ён ласкавы і міласэрны.

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ
Кніга Зыходу 2, 1-22

Нараджэнне і ўцёкі Майсея

У тыя дні: Пэўны чалавек з дому Левія пайшоў і ўзяў сабе жонку з дачок Левія. І яна зачала, і нарадзіла сына. І ўбачыла, што ён прыгожы, і хавала яго тры месяцы. А калі больш не магла хаваць яго, узяла кошык з трыснягу, пакрыла яго жывіцаю і смалою і, паклаўшы туды дзіця, паставіла ў трыснягу на беразе ракі. А сястра дзіцяці стала здалёк, каб даведацца, што з ім здарыцца.

Тым часам дачка фараона сышла ўніз, каб выкупацца ў рэчцы, а служанкі яе хадзілі па беразе ракі. Калі яна заўважыла ў трыснягу кошык, паслала адну са служанак сваіх прынесці яго. Адкрыўшы, яна ўбачыла дзіця – хлочыка, які плакаў. І пашкадавала яго, кажучы: «Гэта адно з габрэйскіх дзяцей». Тады сястра хлопчыка сказала дачцэ фараона: «Хочаш, я пайду і паклічу табе карміцельку з габрэек, якая зможа выкарміць для цябе дзіця?» Тая адказала: «Ідзі». І пайшла дзяўчына, і паклікала маці немаўляці. І сказала ёй дачка фараона: «Вазьмі гэтага хлопчыка і выкармі яго для мяне, а я буду плаціць табе». І ўзяла жанчына хлопчыка, і выкарміла яго, а калі ён падрос, перадала дачцэ фараона. Тая прыняла яго як сына і назвала Майсеем, бо казала: «Я дастала яго з вады».

Калі Майсей вырас, ён аднойчы выйшаў да братоў сваіх і ўбачыў, як іх прыгнятаюць. Убачыў таксама, як егіпцянін б’е аднаго з габрэяў, братоў ягоных. Паглядзеўшы навокал і не ўбачыўшы нікога, ён забіў егіпцяніна і схаваў яго ў пяску. Прыйшоўшы на наступны дзень, ён убачыў, як сварыліся два габрэі, і сказаў вінаватаму: «Чаму ты б’еш бліжняга свайго?» Той адказаў: «Хто паставіў цябе кіраўніком і суддзёю над намі? Ці ты хочаш забіць мяне, як забіў егіпцяніна?» Майсей спалохаўся і сказаў: «Напэўна, стала вядомай тая справа».

Калі фараон пачуў пра гэта, ён спрабаваў забіць Майсея. Але Майсей уцёк ад яго і пасяліўся ў зямлі Мадыян, і сеў каля студні. А ў святара Мадыяна было сем дачок. Яны прыйшлі да студні набраць вады. І напоўнілі карыты, каб напаіць статкі свайго бацькі. У той час прыйшлі пастухі і прагналі іх. Тады ўстаў Майсей і абараніў іх, і напаіў іхніх авечак. Вярнуліся яны да свайго бацькі Рагуэля, а ён спытаўся: «Чаму сёння вы прыйшлі раней?» Яны адказалі: «Нейкі егіпцянін абараніў нас ад рукі пастухоў і нават набраў нам вады, і напаіў авечак». І сказаў ён сваім дочкам: «А дзе ён? Чаму вы пакінулі мужа гэтага? Паклічце яго з’есці хлеба».

І вырашыў Майсей пасяліцца ў гэтага чалавека. Той выдаў за Майсея сваю дачку Сэфору. Яна нарадзіла яму сына, і ён назваў яго імем Гершом, кажучы: «Я стаў прыхаднем на чужой зямлі».

РЭСПАНСОРЫЙ пар. Гбр 11, 24-25. 26. 27
Н. Майсей праз веру стаў вялікім, ён не хацеў, каб яго лічылі сынам дачкі фараона; пажадаў цярпець з народам Божым, а не мець асалоду ад часовага граху, * бо ён спадзяваўся на будучую ўзнагароду.
К. Лічыў большым багаццем, чым усе скарбы Егіпта, цярпець знявагі дзеля Хрыста, і дзякуючы веры пакінуў Егіпет.
Н. Бо ён спадзяваўся на будучую ўзнагароду.
К. Лічыў большым багаццем, чым усе скарбы Егіпта, цярпець знявагі дзеля Хрыста, і дзякуючы веры пакінуў Егіпет.

ДРУГОЕ ЧЫТАННЕ
Гамілія св. Яна Хрызастома, біскупа

(Supp., Hom. 6 De precatione: PG 64, 462-466)
Малітва – святло душы

Малітва і размова з Богам – гэта найвялікшае дабро, бо гэта супольнасць і еднасць з Богам. Як цялесныя вочы, гледзячы на святло, асвятляюцца, так і дух, заглыблены ў Богу, зведвае асвятленне Ягоным невыказным святлом. Тут гаворыцца пра малітву, якая не з’яўляецца звычкай, але выходзіць з душы; пра малітву, якая не прадпісваецца на акрэсленыя гадзіны, але няспынна працягваецца ўдзень і ўначы.

Наш дух павінен быць звернуты да Бога не толькі падчас малітоўнага засяроджання, але і тады, калі мы занятыя якімі-небудзь абавязкамі, апекай над беднымі, іншымі клопатамі ці карыснымі дабрачыннымі справамі. Тады нашыя думкі і жаданні таксама павінны спалучацца з Богам, каб тое, што робім, было прыпраўлена соллю Божай любові, дзякуючы якой магло б стаць прыемным спажыткам для Пана сусвету. Калі мы ўдзелім такой малітве шмат часу, то ўсё жыццё будзем чэрпаць узнагароду, якая вынікае з яе.

Малітва – гэта святло душы, сапраўднае пазнанне Бога. Яна пасрэдніца паміж Богам і людзьмі. Чалавечы дух, узнесены малітвай, дасягае нябеснай вышыні і ахоплівае Бога ў невыказных абдымках, прагнучы боскага малака, як дзіця, што кліча плачам сваю маці; ён выказвае свае жаданні і атрымлівае дары непараўнальна лепшыя за ўсякую бачную рэчаіснасць.

Малітва, як годная пашаны пасрэдніца перад Богам, радуе чалавечы дух і заспакойвае яго ўзрушэнні. Аднак не думай, што малітва, пра якую кажу, заключаецца ў словах. Малітва – гэта жаданне, скіраванае да Бога; гэта невымоўная любоў, што паходзіць не ад чалавека, але выклікана Божай ласкай, пра якую кажа Апостал: «Мы не ведаем, аб чым трэба маліцца, але сам Дух заступаецца за нас стагнаннямі невымоўнымі» (пар. Рым 8, 26b).

Калі Бог адорвае некага такой малітвай, той мае неад’емнае багацце і нябесны спажытак, які насычае душу. Хто яго пакаштуе, таго Пан запаліць вечным жаданнем, як самым гарачым агнём, які будзе паліць яго дух.

Здзяйсняючы малітву са шчырасцю, упрыгожвай свой дом умеркаванасцю і пакорай, рабі, каб ён заззяў святлом справядлівасці. Як золатам, упрыгожвай яго добрымі ўчынкамі, а замест муроў і камянёў аздабляй верай і велікадушнасцю. Акрамя ўсяго гэтага, няхай малітва ўзносіцца як вянец будоўлі дому, які ты рыхтуеш для Пана. У гэтым цудоўным каралеўскім доме ты прымеш Пана, вобраз якога ты ўжо маеш у святыні сваёй душы дзякуючы Яго ласцы.

РЭСПАНСОРЫЙ Пл 5, 20. 21a; Мц 8, 25b
Н. Чаму Ты назаўсёды забыўся пра нас, чаму пакінуў нас на доўгія дні? * Вярні нас, Пане, і мы вернемся да Цябе.
К. Пане, ратуй, бо мы гінем.
Н. Вярні нас, Пане, і мы вернемся да Цябе.

МАЛІТВА

Міласэрны Божа, Тваёю ласкай дапамажы ў распачатым намі пакаянні, каб цялеснае ўстрыманне мы маглі дапоўніць сапраўднай адновай духа. Праз Пана нашага Езуса Хрыста, Твайго Сына, які з Табою жыве і валадарыць у еднасці Духа Святога, Бог, праз усе вякі вечныя. Амэн.

Потым, прынамсі пры супольнай цэлебрацыі, дадаецца акламацыя:

К. Благаславім Пана.
Н. Дзякуем Пану Богу.

ЮТРАНЬ

Пададзенае вышэй прапускаецца, калі гэтая Гадзіна чытаецца непасрэдна пасля Закліку.

ГІМН

О Хрыстэ, сонца справядлівасці,
Няхай змрок цемры ўжо расступіцца,
Каб моц святла да нас вярнулася,
Калі зямлю ізноў адновіш Ты.

Цяпер даеш час адпаведны нам,
Напоўні сэрцы шчырай скрухаю.
Няхай да жалю схіліць грэшнікаў
Твая любоў шматміласцівая.

Дапамажы шчыра пакаяцца,
Каб праз Твае дары нязмерныя
Правіны нам былі адпушчаны,
Бо Ты – крыніца міласэрнасці.

Дзень надыходзіць, дзень Твой, Пане наш,
Праз бляск якога заквітнее ўсё,
Агорне нас вялікай радасцю,
Бо ў ім адорыш нас дабротамі.

Няхай сусвет Табе паклоніцца,
О Божа ў Тройцы, поўны міласці,
А мы, адноўленыя ласкаю,
Табе спяваем песню новую. Амэн.

ПСАЛЬМОДЫЯ

1 ант. Чыстае сэрца ствары ўва мне, Божа, * і аднаві ўва мне трывалы дух.

Псальм 51 (50)
Змілуйся нада мною, Божа

Аднавіце дух вашага розуму і апраніцеся ў новага чалавека (Эф 4, 23-24)

Змілуйся нада мною, Божа, *
у вялікай міласці Тваёй;

і ў паўнаце міласэрнасці Тваёй *
знішчы беззаконні мае.

Цалкам абмый мяне ад правінаў маіх *
і ачысці мяне ад граху майго.

Бо я ведаю беззаконні свае, *
і грэх мой заўжды перада мною.

Табе, Табе аднаму я зграшыў *
і зло ўчыніў перад Тваімі вачыма.

Таму Ты будзеш справядлівы ў сваім прысудзе *
і беззаганны ў судзе сваім.

Вось я ў беззаконні зачаты, *
і ў граху мяне нарадзіла маці.

Ты палюбіў глыбокую праўду *
і навучыў мяне тайнай мудрасці.

Акрапі мяне ісопам – і буду чысты, *
абмый мяне – і стану бялейшы за снег.

Дай мне пачуць радасць і вяселле, *
і ўзрадуюцца косткі, якія Ты зламаў.

Адвярні аблічча сваё ад грахоў маіх *
і знішчы ўсе мае правіны.

Чыстае сэрца ствары ўва мне, Божа, *
і аднаві ўва мне трывалы дух.

Не адкінь мяне ад свайго аблічча *
і не пазбаў мяне духа Твайго святога.

Вярні мне радасць збаўлення Твайго *
і ўмацуй мяне духам прыхільным.

Навучы няправых шляхам Тваім, *
і бязбожнікі да Цябе вернуцца.

Вызвалі мяне ад крыві, Божа, †
Божа, мой Збаўца, *
няхай славіць язык мой Тваю справядлівасць.

Пане, адкрый мае вусны, *
і вусны мае будуць абвяшчаць Тваю хвалу.

Бо Ты не прагнеш ахвяры, †
усеспаленне, хоць бы даў я, *
Табе не спадабаецца.

Ахвяра Богу – гэта скрушаны дух, *
не пагарджай, Божа, пакорным
і прыгнечаным сэрцам.

У сваёй дабрыні будзь ласкавы да Сіёна, *
адбудуй муры Ерузалема.

Тады ўпадабаеш Ты ахвяру справядлівасці, †
прынашэнні і ўсеспаленні, *
і прынясуць цяльцоў на Твой алтар.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

1 ант. Чыстае сэрца ствары ўва мне, Божа, * і аднаві ўва мне трывалы дух.

2 ант. Радуйся, Ерузалем, * бо дзякуючы Табе ўсе прыйдуць да Пана.

Песня (Тоб 13, 8-11. 13-14аb. 15-16ab)
Падзяка за вызваленне народу

Паказаў мне святы горад Ерузалем, які меў Божую славу (Ап 21, 10-11)

Благаслаўляйце Пана, усе выбраныя *
і ўсе хваліце Ягоную веліч.

Праводзьце ў радасці дні *
і вызнавайце Яго.

Ерузалем, святы горад, *
пакараў цябе Пан за справы рук тваіх.

Праслаўляй Пана за дабро сваё *
і благаслаўляй Караля вякоў,

каб Ён аднавіў у табе сваю святыню *
і вярнуў табе ўсіх палонных,

каб у табе быць міласэрным †
да ўсіх нешчаслівых *
праз усе вякі вечныя.

Ты заззяеш ясным святлом, *
і ўсе межы зямлі паклоняцца табе.

Многія народы прыйдуць да цябе здалёк, †
і жыхары далёкіх земляў – да твайго святога імя. *
І ў сваіх руках прынясуць дары для Караля нябёсаў.

З пакалення ў пакаленне будуць праслаўляць цябе, *
а тваё імя «Выбраны» будзе трываць праз усе вякі.

Таму радуйцеся і весяліцеся сынам справядлівым, †
бо ўсе яны будуць сабраныя *
і будуць праслаўляць Пана вякоў.

Шчаслівыя ўсе, хто цябе любіць, *
і шчаслівыя, хто цешыцца тваім спакоем.

Душа мая, благаславі Пана, вялікага Караля, †
бо Ён вызваліў Ерузалем, свой горад, *
дом свой ва ўсе вякі.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

2 ант. Радуйся, Ерузалем, * бо дзякуючы Табе ўсе прыйдуць да Пана.

3 ант. Хвалі, Сіён, твайго Бога, * бо пасылае слова сваё на зямлю.

Псальм 147, 12-20 (147)
Аднаўленне Ерузалема

Хадзі, я пакажу табе нявесту, абранніцу Баранка (Ап 21, 9)

Хвалі, Ерузалем, Пана, *
праслаўляй, Сіён, твайго Бога.

Бо Ён умацоўвае засовы брамаў тваіх, *
благаслаўляе сярод цябе сыноў тваіх.

Ён усталёўвае спакой на тваіх межах *
і насычае цябе адборнаю пшаніцай.

Ён пасылае слова сваё на зямлю, *
вельмі хутка ляціць Яго слова.

Ён снег дае, быццам воўну, *
сыпле іней, як попел.

Ён град свой кідае кавалкамі; *
хто выстаіць перад Ягоным марозам?

Ён пасылае слова сваё, – і ўсё растае, *
Ён дзьме сваім ветрам, – і цякуць воды.

Ён абвясціў слова сваё Якубу, *
пастановы свае і прысуды Ізраэлю.

Ніякаму народу больш так не ўчыніў, *
яны не ведаюць прысудаў Ягоных.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

3 ант. Хвалі, Сіён, твайго Бога, * бо пасылае слова сваё на зямлю.

КАРОТКАЕ ЧЫТАННЕ Іс 53, 11b-12
Мой справядлівы слуга апраўдае многіх, і сам панясе іхнія правіны. Таму дам яму ўдзел сярод вялікіх, і з моцнымі ён будзе дзяліць здабычу за тое, што аддаў сябе на смерць і быў залічаны да злачынцаў. Ён сам панёс грахі многіх і стаў заступнікам злачынцаў.

КАРОТКІ РЭСПАНСОРЫЙ
К. Пан вызваліць мяне * ад пасткі паляўнічых.
Н. Пан вызваліць мяне * ад пасткі паляўнічых.
К. І ад злога слова.
Н. Ад пасткі паляўнічых.
К. Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
Н. Пан вызваліць мяне * ад пасткі паляўнічых.

ПЕСНЯ З ЕВАНГЕЛЛЯ

Ант. да песні Захарыі: Калі ўбачыш голага, апрані яго, * і ад роднага свайго не хавайся. / Тады заззяе, як золак, святло тваё, / і справядлівасць твая пойдзе перад табою.

Песня Захарыі (Лк 1, 68-79)
Месія і Яго папярэднік

Благаслаўлёны Пан, Бог Ізраэля, *
бо наведаў і адкупіў народ свой,

і ўзняў моц збаўлення для нас *
у доме Давіда, слугі свайго.

Як абвясціў спрадвеку *
вуснамі сваіх святых прарокаў,

што збавіць нас ад ворагаў нашых *
і ад рук усіх, хто нас ненавідзіць.

Каб праявіць міласэрнасць да айцоў нашых *
і нагадаць пра святы запавет свой.

Прысягу, якую даў Абрагаму, айцу нашаму, *
дасць нам.

Каб, выбаўленыя з рук ворагаў, *
мы без страху служылі Яму

ў святасці і справядлівасці перад Ім *
ва ўсе дні нашыя.

А ты, дзіцятка, прарокам Найвышэйшага будзеш названа, *
бо пойдзеш прад абліччам Пана падрыхтаваць шляхі Яму,

каб даць народу Ягонаму пазнаць збаўленне *
праз адпушчэнне яго грахоў,

дзякуючы сардэчнай міласэрнасці нашага Бога,*
у якой наведаў нас Усход з вышыні;

каб асвятліць тых, *
хто сядзіць у цемры і ў цені смяротным;

каб накіраваць ногі нашыя *
на шлях спакою.

Хвала Айцу і Сыну, *
І Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

ПРОСЬБЫ

Просім Хрыста Збаўцу, які праз сваю смерць і ўваскрасенне адкупіў нас:
Пане, змілуйся над намі.

Пане, Ты ўзышоў у Ерузалем, каб прыняць муку і ўвайсці ў хвалу,
– прывядзі свой Касцёл да вечнай Пасхі.

Пане, Ты пажадаў, каб падчас крыжовай мукі жаўнер прабіў Табе дзідаю бок,
– аздараўляй нашыя раны.

Пане, Твой крыж стаў дрэвам жыцця,
– адары яго плёнам тых, хто нанова нарадзіўся праз хрост.

Пане, Ты на крыжы дараваў злачынцу, які раскаяўся,
– прабач і нам нашыя грахі.

Ойча наш.

МАЛІТВА

Потым, калі прысутнічае святар або дыякан, ён рассылае народ, кажучы:

Пан з вамі.
Н. І з духам тваім.
Няхай благаславіць вас Бог усемагутны, Айцец і Сын, і Дух Святы.
Н. Амэн.

Калі адбываецца рассыланне народу, дадаецца заклік:

Ідзіце ў супакоі Хрыста.
Н. Дзякуем Пану Богу.

Калі святар або дыякан адсутнічаюць ці калі Гадзіна чытаецца індывідуальна, то яна завяршаецца наступным чынам:

Няхай Пан благаславіць нас, абароніць ад усялякага зла і давядзе да жыцця вечнага.
Н. Амэн.

Малітва перад поўднем

ГІМН

З верай у Бога, якою жывём мы,
З моцнай, трывалай надзеяй у сэрцы,
Умацаваныя ласкай любові,
Разам Хрыстову хвалу абвяшчаем.

Жорсткія каты а трэцяй гадзіне
Пана вялі на жахлівую муку.
Церпячы жудасць крыжовага дрэва,
Ён заблукалую збавіў авечку.

Молім з пакораю добрага Пана,
Што адкупіў нас ахвярай сваёю,
Каб захаваў ад грахоў і заганаў
Тых, каго вызваліў з моцаў пякельных.

Просім Хрыста і Айца разам з Духам –
Усемагутную Тройцу Святую,
Каб падтрымала ўсіх Божаю ласкай,
Хто ў малітве стаіць перад Панам. Амэн.

ПСАЛЬМОДЫЯ

Ант. Прыйшлі для нас дні пакаяння * дзеля адкуплення грахоў і збаўлення душ.

Псальм 119 (118), 161-168
ХХІ (Шын)

Князі мяне пераследуюць без прычыны, *
маё сэрца баіцца Твайго слова.

Я радуюся Твайму слову, як той, *
хто прыдбаў вялікую каштоўнасць.

Я ненавіджу фальш і адчуваю да яго пагарду, *
але маё ўпадабанне – у Тваім законе.

Сем разоў на дзень я пакланяюся Табе *
дзеля Тваіх справядлівых прысудаў.

Вялікі спакой у тых, хто любіць Твой закон, *
яны ніколі не спатыкнуцца.

Я спадзяюся, Пане, на Тваё збаўленне *
і выконваю запаведзі Твае.

Мая душа захоўвае сведчанні Твае *
і я вельмі іх люблю.

Я захоўваю наказы Твае і сведчанні, *
бо ўсе мае шляхі перад Табою.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

Псальм 133 (132)
Радасць ад братэрскай згоды

Будзем любіць адзін аднаго, бо любоў ад Бога (1 Ян 4, 7)

Як жа добра і прыемна, *
калі браты жывуць разам.

Гэта як каштоўны алей на галаве, †
які сцякае на бараду, на бараду Аарона, *
што сцякае да краёў ягоных шатаў.

Гэта як раса Гермона, *
што спадае на горы Сіёна,

бо там Пан дае благаслаўленне, *
жыццё на вечныя вякі.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

Псальм 140 (139), 2-9. 13-14
Ты – прыбежышча маё

Сын Чалавечы выдаецца ў рукі грэшнікаў (Мц 26, 45)

Уратуй мяне, Пане, ад ліхога чалавека, *
захавай мяне ад гвалтаўніка,

ад тых, хто задумвае ў сэрцы зло, *
хто кожны дзень распачынае войны,

хто вострыць языкі свае, нібы змей, *
яд змяіны ў іх на вуснах.

Сцеражы мяне, Пане, ад рукі грэшніка †
і захавай мяне ад гвалтаўнікоў, *
якія задумваюць збіць мяне з ног.

Ганарыстыя паставілі пастку на мяне і вяроўкі, †
расцягнулі сетку на дарозе, *
паставілі на мяне сіло.

Я кажу Пану: «Ты мой Бог, †
прыслухайся, Пане, *
да голасу маёй малітвы».

Пане, Божа – Ты моц майго збаўлення, *
Ты пакрываеш у дзень бітвы маю галаву.

Не спаўняй, Пане, жаданняў бязбожніка, *
не здзяйсняй яго задумаў.

Я ведаю, што Пан абараняе справу ўбогага *
і здзяйсняе правасуддзе для беднага.

Сапраўды, справядлівыя будуць †
праслаўляць Тваё імя, *
а праведнікі паселяцца перад Тваім абліччам.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

Ант. Прыйшлі для нас дні пакаяння * дзеля адкуплення грахоў і збаўлення душ.

КАРОТКАЕ ЧЫТАННЕ Іс 55, 3
Схіліце вуха сваё і прыйдзіце да Мяне; паслухайце, і жыць будзе душа ваша. Я дам вам запавет вечны – нязменныя ласкі для Давіда.

К. Чыстае сэрца ствары ўва мне, Божа.
Н. І дух моцны аднаві ўва мне.

МАЛІТВА

Міласэрны Божа, Тваёю ласкай дапамажы ў распачатым намі пакаянні, каб цялеснае ўстрыманне мы маглі дапоўніць сапраўднай адновай духа. Праз Хрыста, Пана нашага. Амэн.

К. Благаславім Пана.
Н. Дзякуем Пану Богу.

Малітва апоўдні

ГІМН

У гэту гадзіну Збавіцель
Цярпеў на крыжы ад смагі;
Хай тым, хто Яго праслаўляе,
Пан дасць справядлівасці смагу.

Хай Хрыстус іх голадам стане,
Які сам сабою натоліць;
Няхай дасць агіду да грэху,
Імкненне да цноты праўдзівай.

Няхай ласка Духа Святога
Натхняе таго, хто папросіць,
Каб згасла пажадлівасць цела
І ў духу агонь разгарэўся.

Айца і адзінага Сына,
І Духа Святога мы просім,
Каб тых падтрымалі, хто верна
Стаіць у малітве прад Панам. Амэн.

ПСАЛЬМОДЫЯ

Ант. Я жывы, – кажа Пан, – * і хачу не смерці грэшніка, / але каб ён навярнуўся і жыў.