Літургія гадзінаў

СВ. АЛАІЗІЯ ГАНЗАГІ, ЗАКОННІКА
Успамін

Нарадзіўся ў 1568 г. каля Мантуі ў Лангабардзіі. Быў найстарэйшым сынам Фердынанда дзі Касцільёнэ. Выхаваны маці ў пабожнасці, імкнуўся да духоўнага жыцця. Сваё права на княства перадаў брату і ўступіў у Таварыства Езуса ў Рыме. Падчас апекі над хворымі заразіўся і памёр у 1591 г.

ЗАКЛІК

Заклік з’яўляецца пачаткам штодзённай літургічнай малітвы. Ён папярэднічае Гадзіне чытанняў або Ютрані, у залежнасці ад таго, якая з гэтых літургічных гадзінаў распачынае малітву дня.

К. Пане, адкрый мае вусны.
Н. І вусны мае будуць абвяшчаць Тваю хвалу.

Ант. Хваліце Пана, / бо навекі Яго міласэрнасць.

Псальм 24 (23)
Пан уваходзіць у святыню

Брамы нябёсаў адчыніліся для Хрыста дзеля ўзвышэння Яго чалавечай натуры (св. Ірэнэй)

Пану належыць зямля і ўсё, што на ёй, *
сусвет і ўсё, што жыве ў ім.

Бо Ён заснаваў яго на морах *
і на рэках умацаваў яго.

Ант. Хваліце Пана, / бо навекі Яго міласэрнасць.

Хто ўзыдзе на гару Пана, *
і хто стане на святым месцы Ягоным?

Той, у каго рукі бязвінныя і чыстае сэрца, †
хто не схіляў душы да марнасці *
і не прысягаў фальшыва.

Ант. Хваліце Пана, / бо навекі Яго міласэрнасць.

Ён атрымае благаслаўленне ад Пана *
і ўзнагароду – ад Бога, свайго Збаўцы.

Вось пакаленне тых, хто Яго шукае, *
хто шукае аблічча Твайго, Бог Якуба.

Ант. Хваліце Пана, / бо навекі Яго міласэрнасць.

Падыміце вярхі вашыя, брамы, †
узніміцеся, адвечныя вароты, *
каб увайшоў Кароль славы.

Хто ж гэты Кароль славы? †
Пан, моцны і магутны, *
Пан, магутны ў барацьбе.

Ант. Хваліце Пана, / бо навекі Яго міласэрнасць.

Падыміце вярхі вашыя, брамы, †
узніміцеся, адвечныя вароты, *
каб увайшоў Кароль славы.

Хто Ён, гэты Кароль славы? *
Пан Магуццяў, Ён Кароль славы.

Ант. Хваліце Пана, / бо навекі Яго міласэрнасць.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

Ант. Хваліце Пана, / бо навекі Яго міласэрнасць.

ГАДЗІНА ЧЫТАННЯЎ

К. Божа, прыйдзі мне на дапамогу.
Н. Пане, паспяшы да мяне на паратунак.
Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды,
І на векі вечныя. Амэн. Аллелюя.

Пададзенае вышэй прапускаецца, калі гэтая Гадзіна чытаецца непасрэдна пасля Закліку.

ГІМН

Любові святло, о Хрыстэ,
Жыві ў сэрцах пакорных,
Напоўні жалем і скрухай
Пачуцці, словы і думкі.

Мы да Цябе, о наш Езу,
Узносім з верай малітвы.
Сваёй ласкавай любоўю
Прабач нам нашы правіны.

Мы на чале носім знак Твой,
Каб Ты бараніў сваім крыжам,
Праз смерць сваю асвяціў нас,
Прывёў да жыцця назаўсёды.

О Хрыстэ, Кароль ласкавы
Табе хай з Айцом і Духам
Падзяка будзе і слава
Праз вечнасць бясконцую. Амэн.

ПСАЛЬМОДЫЯ

1 ант. Я стаміўся ад крыку, * чакаючы майго Бога.

Псальм 69 (68), 2-22. 30-37
Руплівасць аб доме Тваім з’ядае мяне

Далі Яму выпіць віна, змяшанага з жоўцю (Мц 27, 34)

І (2-13)

Дапамажы мне, Божа, *
бо воды падняліся да маёй душы.

Я заграз у глыбокай багне *
і не маю пад нагамі апоры,

увайшоў я ў водныя глыбіні, *
і паток захапіў мяне.

Я стаміўся ад крыку, перасохла маё горла, *
аслаблі вочы мае ад чакання майго Бога.

Тых, хто ненавідзіць мяне без прычыны, *
больш, чым валасоў на маёй галаве.

Умацаваліся мае падступныя ворагі, †
што пераследуюць мяне. *
Ці я павінен аддаць тое, чаго не скраў.

Божа, Ты ведаеш неразумнасць маю, *
і правіны мае ад Цябе не схаваны.

Няхай зза мяне не асаромяцца тыя, *
хто на Цябе спадзяецца, Пане Магуццяў.

Няхай зза мяне не зведаюць крыўды тыя, *
хто Цябе шукае, Божа Ізраэля.

Дзеля Цябе я цярплю знявагу, *
ганьба твар мой пакрыла.

Я стаў чужым для братоў маіх, *
чужынцам для сыноў маёй маці.

Бо руплівасць аб доме Тваім з’ядае мяне, *
і знявагі тых, хто Цябе зневажае, упалі на мяне.

Я марыў душу сваю постам, *
і гэта стала ганьбай для мяне.

Я апрануўся ў мешкавіну, *
і стаў для іх пасмешышчам.

Абгаворваюць мяне тыя, хто сядзіць у браме, *
і спяваюць пра мяне прыпеўкі тыя, хто папівае віно.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

1 ант. Я стаміўся ад крыку, * чакаючы майго Бога.

2 ант. Яны клалі жоўць у маю ежу, * а калі прагнуў, паілі мяне воцатам.

ІІ (14-22)

Я ўзношу да Цябе маю малітву, Пане, *
у час ласкавасці, Божа.

Пачуй мяне ў вялікай сваёй міласэрнасці, *
у праўдзе Твайго збаўлення.

Выцягні мяне з багны, каб не загразнуў, *
вызвалі ад ненавіснікаў і глыбокіх водаў,

няхай не зацягне мяне водная плынь, †
няхай не паглыне мяне багна, *
няхай не замкнецца нада мной пашча прорвы.

Пачуй мяне, Пане, бо шчодрая міласць Твая, *
глянь на мяне паводле вялікай дабрыні сваёй.

Не закрывай свайго аблічча ад слугі Твайго, *
хутка выслухай мяне, бо я цярплю ўціск.

Наблізься да маёй душы і збаў яе, *
адкупі мяне насуперак ворагам маім.

Ты ведаеш ганьбу маю, *
мой сорам і маё прыніжэнне;

Ты бачыш усіх, хто мяне зневажае. *
Ганьба разбіла маё сэрца і я зламаўся.

Чакаў я спагады, але не было яе, *
і суцяшальнікаў, але не знайшоў.

Яны клалі жоўць у маю ежу, *
а калі прагнуў, паілі мяне воцатам.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

2 ант. Яны клалі жоўць у маю ежу, * а калі прагнуў, паілі мяне воцатам.

3 ант. Ажыве душа тых, * хто шукае Бога.

ІІІ (30-37)

Я ж бедны і пакутую; *
дапамога Твая, Божа, няхай падтрымае мяне.

Я буду славіць імя Божае, *
удзячным спевам буду ўзвялічваць Яго.

Гэта будзе больш прыемным Пану, чым бык, *
чым вол з рагамі і з капытамі.

Убачаць убогія і ўсцешацца, *
і ажыве сэрца тых, хто шукае Бога.

Бо Пан слухае бедных *
і не пагарджае вязнямі сваімі.

Няхай славяць Яго зямля і нябёсы, *
мора і ўсё, што рухаецца ў іх.

Бог збавіць Сіён і адбудуе гарады Юды, – *
і будуць жыць там, і атрымаюць у спадчыну яго.

Гэта будзе спадчынай патомства слугаў Ягоных, *
і тыя, хто любіць імя Бога, паселяцца там.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

3 ант. Ажыве душа тых, * хто шукае Бога.

К. Пан навучыць нас сваім шляхам.
Н. І мы пойдзем Ягонымі сцежкамі.

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ
Кніга Суддзяў 13, 1-25

Прадказанне нараджэння Самсона

У тыя дні: Сыны Ізраэля надалей рабілі тое, што дрэннае ў вачах Пана. Таму выдаў іх Пан у рукі філістымлянаў на сорак гадоў.

Быў чалавек адзін з Сарэа, з пакалення Дана па імені Маноах. Жонка ягоная была бясплодная і не магла нарадзіць. З’явіўся жонцы анёл Пана і сказаў ёй: «Вось ты бясплодная і не можаш нарадзіць, але зачнеш і народзіш сына. Таму цяпер будзь асцярожнай, не пі віна і хмяльнога напою і не спажывай нічога нячыстага. Бо ты зачнеш і народзіш сына, і брытва не дакранецца да галавы ягонай, бо хлопец гэты будзе Божым назірэем ад самага ўлоння. І ён пачне выбаўляць Ізраэль з рук філістымлянаў».

Пайшла жонка і сказала мужу свайму: «Чалавек Божы прыходзіў да мяне, і выгляд яго быў, як выгляд Божага анёла, поўны велічы. Я не спытала ў яго, адкуль ён, і ён не назваў мне імені свайго. Ён сказаў мне: “Вось ты зачнеш і народзіш сына; таму не пі віна і хмяльнога напою, і не спажывай нічога нячыстага, бо хлопец гэты будзе Божым назірэем ад самага ўлоння аж да сваёй смерці”».

Маноах маліўся Пану, кажучы: «Дазволь, Пане мой, каб чалавек Божы, якога Ты паслаў, зноў прыйшоў да нас і навучыў, што нам рабіць з хлопцам, які мае нарадзіцца». Выслухаў Бог Маноаха, і анёл Божы зноў прыйшоў да жонкі, калі яна была ў полі, а Маноаха, мужа яе, не было з ёю. Жонка адразу пабегла і паведаміла пра гэта свайму мужу, кажучы яму: «Зноў з’явіўся мне той чалавек, які прыходзіў у той дзень да мяне». Маноах устаў і пайшоў за сваёй жонкаю. Калі прыйшоў да таго чалавека, сказаў яму: «Ці ты той чалавек, які размаўляў з гэтай жанчынаю?» Той адказаў: «Я». Тады сказаў Маноах: «Цяпер, калі споўняцца твае словы, як нам абыходзіцца з хлопцам і што рабіць для яго?» Анёл Пана сказаў Маноаху: «Няхай асцерагаецца ўсяго, пра што я сказаў гэтай жанчыне. Няхай не спажывае нічога, што родзіць вінаградная лаза, няхай не п’е віна і сіцэры і не спажывае нічога нячыстага. Няхай трымаецца ўсяго, што Я загадаў ёй».

Тады сказаў Маноах анёлу Пана: «Дазволь затрымаць цябе, пакуль не прыгатуем табе казляня». Але анёл Пана сказаў Маноаху: «Калі нават затрымаеш мяне, я не буду есці твайго хлеба. А калі прыгатуеш ахвяру ўсеспалення, то прынясі яе Пану». Маноах жа не ведаў, што гэта анёл Пана. Таму Маноах сказаў анёлу Пана: «Якое імя тваё? Бо мы хочам уславіць цябе, калі споўніцца тваё слова». Анёл Пана сказаў яму: «Чаму цяпер пытаешся пра маё імя? Яно незвычайнае». Маноах узяў казляня і некрывавую ахвяру і ахвяраваў Пану на камені. Тады Пан учыніў цуд, які бачылі Маноах і ягоная жонка. Калі полымя пачало падымацца ад ахвярніка да неба, таксама анёл Пана падняўся ў полымі ахвярніка. Убачыўшы гэта, Маноах і ягоная жонка ўпалі тварам на зямлю. Больш анёл Пана не з’яўляўся Маноаху і ягонай жонцы. Так Маноах даведаўся, што гэта быў анёл Пана. Маноах сказаў сваёй жонцы: «Напэўна мы памром, бо бачылі Бога». Але жонка ягоная сказала яму: «Калі б Пан хацеў нашай смерці, то не прыняў бы з нашых рук ахвяру ўсеспалення і некрывавую ахвяру, не паказаў бы нам усяго гэтага, і не адкрыў бы нам цяпер гэтыя рэчы».

І нарадзіла тая жанчына сына, і дала яму імя Самсон. Рос хлопец той, і благаслаўляў яго Пан. А Дух Пана пачаў дзейнічаць у ім у лагеры Дан, паміж Сарэа і Эстаолам.

РЭСПАНСОРЫЙ Лк 1, 13b. 15b; Суд 13, 3а. 5
Н. Анёл сказаў Захарыі: Жонка твая народзіць табе сына, а ты назавеш яго імем Ян. Не будзе піць ні віна, ні сіцэры і напоўніцца Духам Святым яшчэ ва ўлонні маці сваёй. * Бо хлопец гэты будзе Божым назірэем.
К. З’явіўся жонцы Маноаха анёл Пана і сказаў ёй: Ты зачнеш і народзіш сына, і брытва не дакранецца да галавы ягонай.
Н. Бо хлопец гэты будзе Божым назірэем.

ДРУГОЕ ЧЫТАННЕ
Ліст св. Алаізія Ганзагі да маці

(Acta Sanctorum, Junii, 5, 878)
Вечна буду праслаўляць Божую міласэрнасць

Я малюся аб тым, дастойная пані, каб ласка і суцяшэнне Духа Святога заўсёды спадарожнічала табе. Што да мяне, то прабываў я яшчэ ў краіне памерлых, калі перадалі мне твой ліст. І вось цяпер нам трэба ўсе прагненні скіроўваць да неба, каб змагчы праслаўляць Бога ў краіне жывых. Калісьці я спадзяваўся, што гэтае падарожжа я закончу раней. Калі любоў, – як кажа св. Павел, – выяўляецца ў тым, каб плакаць з тымі, хто плача, і весяліцца з тымі, хто весяліцца, то сапраўды ты павінна, дастойная маці, моцна радавацца таму, што Бог у сваёй дабрыні і дзеля тваіх заслугаў паказвае мне сапраўдную радасць і спакой, а таксама вызваляе ад страху, што магу іх страціць.

Прызнаюся табе, дастойная пані, што кожны раз, калі разважаю пра Божую дабрыню, пра гэтае невычэрпнае і бязмежнае мора, мой розум губляецца абсалютна. Перад такой веліччу губляе ён здольнасць распазнаваць і цалкам не разумее, чаму Пан пасля такой нязначнай і кароткай працы запрашае мяне да вечнага спакою. Кліча мяне з неба да бясконцага шчасця, якога я так нядбайна шукаў, і абяцае ўзнагароду за слёзы, якіх я так мала праліў.

Няспынна разважай пра гэта, дастойная пані, і асцерагайся, каб не пакрыўдзіць бясконцую Божую любоў. І напэўна гэта сталася б тады, калі б ты аплаквала смерць таго, хто жыве перад абліччам Бога і сваім заступніцтвам будзе дапамагаць табе больш, чым пры жыцці. Ды і нашае растанне не будзе доўгім. У небе ўбачымся ізноў. Навекі паяднаныя з нашым Збаўцам, узрадаваныя шчасцем вечным, з усіх сілаў будзем хваліць Яго і вечна праслаўляць Яго міласэрнасць. Бог забірае ад нас свой дар толькі для таго, каб змясціць яго ў больш надзейным і бяспечным месцы, а нам даць тое, чаго мы самі будзем прагнуць.

Усё гэта пішу, бо горача жадаю, каб ты, дастойная пані, і ўвогуле ўся сям’я, лічыла маю смерць радаснай падзеяй, каб спадарожнічала мне матчына благаслаўленне тады, калі буду ісці гэтай дарогай, пакуль не дайду да месца, дзе знаходзяцца ўсе мае спадзяванні. Пішу гэта з вялікай ахвотай, бо нічым іншым больш не змагу выказаць любові, якую я павінен аказаць табе як сын маці.

РЭСПАНСОРЫЙ Пс 41 (40), 13; 84 (83), 11bc
Н. Ты мяне падтрымаеш, Пане, за маю нявіннасць * і паставіш мяне перад абліччам Тваім навекі.
К. Лепш буду стаяць на парозе дому майго Бога, чым жыць у шатрах грэшнікаў.
Н. І паставіш мяне перад абліччам Тваім навекі.

МАЛІТВА

Божа, крыніца нябесных дароў, Ты ў жыцці святога Алаізія паяднаў беззаганную чысціню і вялікае пакаянне, праз яго заслугі і заступніцтва ўчыні, каб мы чынілі пакаянне за тое, што не былі да яго падобнымі ў цнотах. Праз Пана нашага Езуса Хрыста, Твайго Сына, які з Табою жыве і валадарыць у еднасці Духа Святога, Бог, праз усе вякі вечныя. Амэн.

Потым, прынамсі пры супольнай цэлебрацыі, дадаецца акламацыя:

К. Благаславім Пана.
Н. Дзякуем Пану Богу.

ЮТРАНЬ

Пададзенае вышэй прапускаецца, калі гэтая Гадзіна чытаецца непасрэдна пасля Закліку.

ГІМН

Бясконцая слава нябёсаў,
Надзея людзей адзіная,
У святле Айца народжаны,
Сыне Дзевы прачыстай.

Рукою сваёй падтрымай нас,
І розум са сну абудзі наш,
Няхай жа з пашанай падзяку
Да Бога Айца ён узносіць.

Узышла ўжо заранка на небе,
Пра новы дзень кажа свету.
Няхай цемра ночы знікае,
Тваё нам святло няхай свеціць.

Няхай яно душы напоўніць
Каб не было ўжо больш змроку
І сэрцы няхай захавае
У чыстасці праз жыццё наша.

Хай вера ў нас узмацніцца,
Душу нанова ажывіць.
Няхай узрастае надзея,
Любоў напаўняе ўчынкі.

О Хрыстэ, Кароль ласкавы
Табе хай з Айцом і Духам
Падзяка будзе і слава
Праз вечнасць бясконцую. Амэн.

ПСАЛЬМОДЫЯ

1 ант. Пане, Табе аднаму я зграшыў, * змілуйся нада мною.

Псальм 51 (50)
Змілуйся нада мною, Божа

Аднавіце дух вашага розуму і апраніцеся ў новага чалавека (Эф 4, 23-24)

Змілуйся нада мною, Божа, *
у вялікай міласці Тваёй;

і ў паўнаце міласэрнасці Тваёй *
знішчы беззаконні мае.

Цалкам абмый мяне ад правінаў маіх *
і ачысці мяне ад граху майго.

Бо я ведаю беззаконні свае, *
і грэх мой заўжды перада мною.

Табе, Табе аднаму я зграшыў *
і зло ўчыніў перад Тваімі вачыма.

Таму Ты будзеш справядлівы ў сваім прысудзе *
і беззаганны ў судзе сваім.

Вось я ў беззаконні зачаты, *
і ў граху мяне нарадзіла маці.

Ты палюбіў глыбокую праўду *
і навучыў мяне тайнай мудрасці.

Акрапі мяне ісопам – і буду чысты, *
абмый мяне – і стану бялейшы за снег.

Дай мне пачуць радасць і вяселле, *
і ўзрадуюцца косткі, якія Ты зламаў.

Адвярні аблічча сваё ад грахоў маіх *
і знішчы ўсе мае правіны.

Чыстае сэрца ствары ўва мне, Божа, *
і аднаві ўва мне трывалы дух.

Не адкінь мяне ад свайго аблічча *
і не пазбаў мяне духа Твайго святога.

Вярні мне радасць збаўлення Твайго *
і ўмацуй мяне духам прыхільным.

Навучы няправых шляхам Тваім, *
і бязбожнікі да Цябе вернуцца.

Вызвалі мяне ад крыві, Божа, †
Божа, мой Збаўца, *
няхай славіць язык мой Тваю справядлівасць.

Пане, адкрый мае вусны, *
і вусны мае будуць абвяшчаць Тваю хвалу.

Бо Ты не прагнеш ахвяры, †
усеспаленне, хоць бы даў я, *
Табе не спадабаецца.

Ахвяра Богу – гэта скрушаны дух, *
не пагарджай, Божа, пакорным і прыгнечаным сэрцам.

У сваёй дабрыні будзь ласкавы да Сіёна, *
адбудуй муры Ерузалема.

Тады ўпадабаеш Ты ахвяру справядлівасці, †
прынашэнні і ўсеспаленні, *
і прынясуць цяльцоў на Твой алтар.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

1 ант. Пане, Табе аднаму я зграшыў, * змілуйся нада мною.

2 ант. Мы ведаем, Пане, наша беззаконне, * бо зграшылі супраць Цябе.

Песня (Ер 14, 17-21)
Плач спакутаванага народу

Наблізілася Валадарства Божае; кайцеся і верце ў Евангелле (Мк 1, 15)

З вачэй Маіх удзень і ўначы *
льюцца слёзы і не сціхаюць,

бо вялікім ударам будзе зломлена дзева, †
дачка Майго народу, *
будзе вельмі аслаблена паражэннем.

Калі выйду на поле – вось забітыя мячом. *
Калі ўвайду ў горад – вось замораныя голадам.

Нават прарок і святар блукаюць па зямлі, *
не разумеючы нічога.

Ці Ты назаўсёды адкінуў Юду? *
Ці стаў агідным для Тваёй душы Сіён?

Чаму Ты нас так ударыў, *
што нельга ўратавацца?

Мы спадзяваліся на спакой, †
але нічога добрага не выйшла, *
на час аздараўлення, але замест гэтага – жах.

Мы ведаем, Пане, наша беззаконне †
і несправядлівасць нашых айцоў, *
бо зграшылі супраць Цябе.

Дзеля імя свайго не адкідай нас, †
не зневажай пасад сваёй славы. *
Памятай, не скасоўвай свой запавет з намі.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

2 ант. Мы ведаем, Пане, наша беззаконне, * бо зграшылі супраць Цябе.

3 ант. Пан ёсць Богам; * мы – Яго народ і авечкі Ягонай пашы.

Псальм 100 (99)
Радасць тых, хто ўваходзіць у святыню

Пан хоча, каб адкупленыя спявалі песню перамогі (св. Атаназій)

Усклікай Пану, уся зямля. *
З радасцю служыце Пану.

Станьце перад Яго абліччам *
з радасным спевам.

Ведайце, што Пан ёсць Богам, *
Ён стварыў нас, і мы Ягоныя.

Мы – Яго народ *
і авечкі Ягонай пашы.

Уваходзьце ў брамы Яго з падзякаю, †
на дзядзінцы Ягоныя з гімнам хвалы, *
праслаўляйце і благаслаўляйце Яго імя.

Бо Пан ёсць добры, †
навекі Ягоная міласэрнасць, *
і вернасць Яго з пакалення ў пакаленне.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

3 ант. Пан ёсць Богам; * мы – Яго народ і авечкі Ягонай пашы.

КАРОТКАЕ ЧЫТАННЕ 1 Кар 12, 9b-10
Найбольш ахвотна буду хваліцца сваёй слабасцю, каб жыла ўва мне моц Хрыста. Таму ўпадабаў я слабасць, пагарду, нястачы, ганенні і ўціск за Хрыста, бо, калі я слабы, тады моцны.

КАРОТКІ РЭСПАНСОРЫЙ
К. Дазволь мне зранку спазнаць * міласэрнасць Тваю.
Н. Дазволь мне зранку спазнаць * міласэрнасць Тваю.
К. Пакажы мне шлях, па якім мне трэба ісці.
Н. Міласэрнасць Тваю.
К. Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
Н. Дазволь мне зранку спазнаць * міласэрнасць Тваю.

ПЕСНЯ З ЕВАНГЕЛЛЯ

Ант. да песні Захарыі: Пан наведаў * і адкупіў народ свой.

Песня Захарыі (Лк 1, 68-79)
Месія і Яго папярэднік

Благаслаўлёны Пан, Бог Ізраэля, *
бо наведаў і адкупіў народ свой,

і ўзняў моц збаўлення для нас *
у доме Давіда, слугі свайго.

Як абвясціў спрадвеку *
вуснамі сваіх святых прарокаў,

што збавіць нас ад ворагаў нашых *
і ад рук усіх, хто нас ненавідзіць.

Каб праявіць міласэрнасць да айцоў нашых *
і нагадаць пра святы запавет свой.

Прысягу, якую даў Абрагаму, айцу нашаму, *
дасць нам.

Каб, выбаўленыя з рук ворагаў, *
мы без страху служылі Яму

ў святасці і справядлівасці перад Ім *
ва ўсе дні нашыя.

А ты, дзіцятка, прарокам Найвышэйшага будзеш названа, *
бо пойдзеш прад абліччам Пана падрыхтаваць шляхі Яму,

каб даць народу Ягонаму пазнаць збаўленне *
праз адпушчэнне яго грахоў,

дзякуючы сардэчнай міласэрнасці нашага Бога,*
у якой наведаў нас Усход з вышыні;

каб асвятліць тых, *
хто сядзіць у цемры і ў цені смяротным;

каб накіраваць ногі нашыя *
на шлях спакою.

Хвала Айцу і Сыну, *
І Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

Ант. да песні Захарыі: Пан наведаў * і адкупіў народ свой.

ПРОСЬБЫ

Узнясём вочы нашыя да Хрыста, які нарадзіўся, памёр і ўваскрос дзеля збаўлення свайго народу. З вераю ўсклікнем да Яго:
Пане, збаў адкупленых Тваёй крывёю.

Благаслаўлёны Ты, Езу, Збаўца людзей, які за нас цярпеў і быў укрыжаваны,
– і адкупіў нас сваёй каштоўнай крывёю.

Ты абяцаў нам крыніцы жывой вады, што цячэ ў вечнае жыццё,
– спашлі свайго Духа на ўсіх людзей.

Ты паслаў вучняў абвяшчаць Евангелле народам,
– дапамажы ім, каб яны ўсюды абвяшчалі перамогу Твайго Крыжа.

Хворым і церпячым, якія сабраліся каля Твайго Крыжа,
– дай сілу і цярплівасць.

Ойча наш.

МАЛІТВА

Потым, калі прысутнічае святар або дыякан, ён рассылае народ, кажучы:

Пан з вамі.
Н. І з духам тваім.
Няхай благаславіць вас Бог усемагутны, Айцец і Сын, і Дух Святы.
Н. Амэн.

Калі адбываецца рассыланне народу, дадаецца заклік:

Ідзіце ў супакоі Хрыста.
Н. Дзякуем Пану Богу.

Калі святар або дыякан адсутнічаюць ці калі Гадзіна чытаецца індывідуальна, то яна завяршаецца наступным чынам:

Няхай Пан благаславіць нас, абароніць ад усялякага зла і давядзе да жыцця вечнага.
Н. Амэн.

Малітва перад поўднем

ГІМН

Цяпер мы заклікаем Духа,
Адзінага з Айцом і Сынам:
Прыйдзі і жыватворнай ласкай
Напоўні шчодра нашы сэрцы.

Пачуцці, вусны, розум, воля
Няхай абвесцяць Тваю славу.
Любоў няхай агнём палае,
А жар яе – абудзіць бліжніх.

Дай праз Цябе пазнаць Айца нам
І Сына, што з Яго паходзіць,
Каб шчырай верай вызнавалі,
Што Ты адзіны ў Святой Тройцы. Амэн.

ПСАЛЬМОДЫЯ

1 ант. Мы бачылі прыніжэнне Яго, * мужа цярпення, які спазнаў пакуты.

Псальм 22 (21)
Выслухоўванне справядлівага, які зведаў уціск

Загаласіў Езус моцным голасам: «Элі, Элі, лема сабахтані?» (Мц 27, 46)

І (2-12)

Божа, мой Божа, чаму Ты мяне пакінуў? *
Далёкія ад майго збаўлення словы стогну майго.

Божа мой, я клікаў Цябе ўдзень, але Ты не адказаў, *
і ўначы, але не знаходжу спакою.

Аднак Ты, святы, жывеш, *
хвала Ізраэля.

На Цябе спадзяваліся Айцы нашы, *
спадзяваліся, – і Ты ўратаваў іх.

Клікалі Цябе, – і збавіліся, *
Табе даверыліся, і не зведалі сораму.

А я чарвяк, а не чалавек, *
пасмешышча для людзей і пагарда для народу.

Усе, хто бачыць мяне, насміхаюцца з мяне, *
адкрываюць вусны і галавой ківаюць:

«Ён спадзяваўся на Пана, няхай жа вызваліць яго, *
няхай уратуе, калі Яму ён любы».

Бо Ты вывеў мяне з улоння, *
я меў бяспеку на матчыных грудзях.

На Цябе я пакінуты ад маленства, *
ад матчынага ўлоння Ты мой Бог.

Не будзь далёка ад мяне, †
бо набліжаецца мая нядоля *
і няма таго, хто мне дапаможа.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

1 ант. Мы бачылі прыніжэнне Яго, * мужа цярпення, які спазнаў пакуты.

2 ант. Дзялілі вопратку Езуса, * кідаючы лёсы.

ІІ (13-23)

Абступіла мяне мноства валоў, *
акружылі мяне быкі Башана.

Адкрылі на мяне свае пашчы, *
быццам леў, што разрывае і рычыць.

Я разліўся, быццам вада, *
і рассыпаліся ўсе мае косткі,

сэрца маё стала быццам воск, *
растапілася ўва мне.

Маё горла высахла, як гліна, †
мой язык прыліп да паднябення, *
Ты паклаў мяне ў пыле смерці.

Сабакі акружылі мяне, *
зборышча злачынцаў мяне абступіла.

Прабілі рукі мае і ногі, *
я магу палічыць усе мае косткі.

Яны глядзяць і разглядаюць мяне; †
дзеляць вопратку маю між сабою *
і жэрабя кідаюць аб адзежы маёй.

Але Ты, Пане, не адыходзь ад мяне; *
сіла мая, паспяшайся мне на дапамогу.

Уратуй ад мяча маю душу, *
маю адзіную вырві з сабачых лапаў.

Уратуй мяне ад пашчы льва, *
ад рагоў буйвалаў.

Буду абвяшчаць імя Тваё братам маім, *
на сходзе буду праслаўляць Цябе.

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

2 ант. Дзялілі вопратку Езуса, * кідаючы лёсы.

3 ант. Паклоняцца перад Панам * ўсе плямёны язычнікаў.

ІІІ (24-32)

Вы, што баіцеся Пана, праслаўляйце Яго, *
усё патомства Якуба, усхваляй Яго.

Няхай баіцца Яго ўсё патомства Ізраэля, †
бо Ён не адцураўся *
і не пагардзіў пакутамі няшчаснага,

не схаваў ад яго свайго аблічча, *
але выслухаў яго, калі той клікаў.

Ад Цябе мая хвала на вялікім сходзе; *
выканаю абяцанні перад тымі, хто баіцца Яго.

Няхай спажываюць бедныя і насычаюцца, †
няхай хваляць Пана тыя, хто Яго шукае: *
«Няхай сэрцы іхнія жывуць навекі!»

Успомняць і навернуцца да Пана ўсе межы зямлі, *
і паклоняцца перад Табою ўсе плямёны язычнікаў.

Бо валадаранне належыць Пану, *
Ён валадарыць над народамі.

Толькі Яму будуць пакланяцца ўсе, хто спіць у зямлі, *
перад Яго абліччам упадуць усе, хто абяртаецца ў пыл.

Але душа мая будзе жыць для Яго, *
патомства маё будзе служыць Яму.

Наступнаму пакаленню будуць расказваць пра Пана †
і абвесцяць Яго справядлівасць народу, які народзіцца: *
«Гэта ўчыніў Пан!»

Хвала Айцу і Сыну, *
і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды, *
і на векі вечныя. Амэн.

3 ант. Паклоняцца перад Панам * ўсе плямёны язычнікаў.

КАРОТКАЕ ЧЫТАННЕ Рым 1, 16b-17
Евангелле – гэта моц Божая для збаўлення кожнага, хто верыць. Бо ў ім адкрываецца справядлівасць Божая з веры для веры, як напісана: Праведны жыць будзе вераю.

К. У Пану радуецца нашае сэрца.
Н. На Яго святое імя мы спадзяёмся.

МАЛІТВА

Пане Езу Хрыстэ, а трэцяй гадзіне вялі Цябе на крыжовую смерць дзеля збаўлення свету, пакорна просім Цябе, прабач нам нашыя грахі і захавай ад іх у будучыні. Які жывеш і валадарыш праз усе вякі вечныя. Амэн.

К. Благаславім Пана.
Н. Дзякуем Пану Богу.

Малітва апоўдні

ГІМН

Божа, Валадар магутны,
Ты кіруеш зменай часу:
Раніцай даеш заранку
І апоўдні ззянне сонца.

Пагасі агонь нязгоды,
Астудзі спякоту гневу,
Прынясі здароўе целу
І спакой праўдзівы ў сэрцы.

Дай нам гэта, добры Ойча,
У адзінстве з Тваім Сынам,
Разам з Духам Суцяшэння,
Бо Ты валадарыш вечна. Амэн.